Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obsōnĭto |
| II sing. | obsōnĭtas |
| III sing. | obsōnĭtat |
| I plur. | obsōnĭtāmus |
| II plur. | obsōnĭtātis |
| III plur. | obsōnĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsōnĭtābam |
| II sing. | obsōnĭtābas |
| III sing. | obsōnĭtābat |
| I plur. | obsōnĭtabāmus |
| II plur. | obsōnĭtabātis |
| III plur. | obsōnĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsōnĭtābo |
| II sing. | obsōnĭtābis |
| III sing. | obsōnĭtābit |
| I plur. | obsōnĭtabĭmus |
| II plur. | obsōnĭtabĭtis |
| III plur. | obsōnĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obsonitavi |
| II sing. | obsonitavisti |
| III sing. | obsonitavit |
| I plur. | obsonitavĭmus |
| II plur. | obsonitavistis |
| III plur. | obsonitavērunt, obsonitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsonitavĕram |
| II sing. | obsonitavĕras |
| III sing. | obsonitavĕrat |
| I plur. | obsonitaverāmus |
| II plur. | obsonitaverātis |
| III plur. | obsonitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsonitavĕro |
| II sing. | obsonitavĕris |
| III sing. | obsonitavĕrit |
| I plur. | obsonitaverĭmus |
| II plur. | obsonitaverĭtis |
| III plur. | obsonitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsōnĭtem |
| II sing. | obsōnĭtes |
| III sing. | obsōnĭtet |
| I plur. | obsōnĭtēmus |
| II plur. | obsōnĭtētis |
| III plur. | obsōnĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsōnĭtārem |
| II sing. | obsōnĭtāres |
| III sing. | obsōnĭtāret |
| I plur. | obsōnĭtarēmus |
| II plur. | obsōnĭtarētis |
| III plur. | obsōnĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obsonitavĕrim |
| II sing. | obsonitavĕris |
| III sing. | obsonitavĕrit |
| I plur. | obsonitaverĭmus |
| II plur. | obsonitaverĭtis |
| III plur. | obsonitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsonitavissem |
| II sing. | obsonitavisses |
| III sing. | obsonitavisset |
| I plur. | obsonitavissēmus |
| II plur. | obsonitavissētis |
| III plur. | obsonitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsōnĭta |
| II plur. | obsōnĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | obsōnĭtāto |
| III sing. | obsōnĭtāto |
| II plur. | obsōnĭtatōte |
| III plur. | obsōnĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obsōnĭtans, antis |
| FUTUR |
| |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obsōnĭtāre |
| PARFAIT |
| obsonitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obsōnĭtandi |
| Datif: | obsōnĭtando |
| Accusatif: | ad obsōnĭtandum |
| Ablatif: | obsōnĭtando |
| SUPIN |
| |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSONITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|