Déclinaison / Conjugueur latin
obsōnor - Diathèse passive
(obsōno, obsōnas, obsonavi, obsōnāre, obsonatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obsōnor |
| II sing. | obsōnāris, obsōnāre |
| III sing. | obsōnātur |
| I plur. | obsōnāmur |
| II plur. | obsōnamĭni |
| III plur. | obsōnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsōnābar |
| II sing. | obsōnabāris, obsōnabāre |
| III sing. | obsōnabātur |
| I plur. | obsōnabāmur |
| II plur. | obsōnabamĭni |
| III plur. | obsōnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obsōnābor |
| II sing. | obsōnabĕris, obsōnabĕre |
| III sing. | obsōnabĭtur |
| I plur. | obsōnabĭmur |
| II plur. | obsōnabimĭni |
| III plur. | obsōnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsonatus, a, um sum |
| II sing. | obsonatus, a, um es |
| III sing. | obsonatus, a, um est |
| I plur. | obsonati, ae, a sumus |
| II plur. | obsonati, ae, a estis |
| III plur. | obsonati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsonatus, a, um eram |
| II sing. | obsonatus, a, um eras |
| III sing. | obsonatus, a, um erat |
| I plur. | obsonati, ae, a eramus |
| II plur. | obsonati, ae, a eratis |
| III plur. | obsonati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obsonatus, a, um ero |
| II sing. | obsonatus, a, um eris |
| III sing. | obsonatus, a, um erit |
| I plur. | obsonati, ae, a erimus |
| II plur. | obsonati, ae, a eritis |
| III plur. | obsonati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obsōner |
| II sing. | obsōnēris, obsōnēre |
| III sing. | obsōnētur |
| I plur. | obsōnēmur |
| II plur. | obsōnemĭni |
| III plur. | obsōnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obsōnārer |
| II sing. | obsōnarēris, obsōnarēre |
| III sing. | obsōnarētur |
| I plur. | obsōnarēmur |
| II plur. | obsōnaremĭni |
| III plur. | obsōnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obsonatus, a, um sim |
| II sing. | obsonatus, a, um sis |
| III sing. | obsonatus, a, um sit |
| I plur. | obsonati, ae, a simus |
| II plur. | obsonati, ae, a sitis |
| III plur. | obsonati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obsonatus, a, um essem |
| II sing. | obsonatus, a, um esses |
| III sing. | obsonatus, a, um esset |
| I plur. | obsonati, ae, a essemus |
| II plur. | obsonati, ae, a essetis |
| III plur. | obsonati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obsōnāre |
| II plur. | obsōnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obsōnātor |
| III sing. | obsōnātor |
| II plur. | |
| III plur. | obsōnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obsonatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obsōnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obsonatus, a, um esse |
| Plurale: | obsonati, ae, a esse |
| FUTUR |
| obsonatum esse |
| GERUNDIVO |
| obsōnandus, a, um |
| SUPIN |
| obsonatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBSONOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|