Déclinaison / Conjugueur latin
obtempĕro - Diathèse active
(obtempĕro, obtempĕras, obtemperavi, obtempĕrāre, obtemperatum)
verbe intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | obtempĕro |
| II sing. | obtempĕras |
| III sing. | obtempĕrat |
| I plur. | obtempĕrāmus |
| II plur. | obtempĕrātis |
| III plur. | obtempĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtempĕrābam |
| II sing. | obtempĕrābas |
| III sing. | obtempĕrābat |
| I plur. | obtempĕrabāmus |
| II plur. | obtempĕrabātis |
| III plur. | obtempĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtempĕrābo |
| II sing. | obtempĕrābis |
| III sing. | obtempĕrābit |
| I plur. | obtempĕrabĭmus |
| II plur. | obtempĕrabĭtis |
| III plur. | obtempĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | obtemperavi |
| II sing. | obtemperavisti |
| III sing. | obtemperavit |
| I plur. | obtemperavĭmus |
| II plur. | obtemperavistis |
| III plur. | obtemperavērunt, obtemperavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtemperavĕram |
| II sing. | obtemperavĕras |
| III sing. | obtemperavĕrat |
| I plur. | obtemperaverāmus |
| II plur. | obtemperaverātis |
| III plur. | obtemperavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtemperavĕro |
| II sing. | obtemperavĕris |
| III sing. | obtemperavĕrit |
| I plur. | obtemperaverĭmus |
| II plur. | obtemperaverĭtis |
| III plur. | obtemperavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtempĕrem |
| II sing. | obtempĕres |
| III sing. | obtempĕret |
| I plur. | obtempĕrēmus |
| II plur. | obtempĕrētis |
| III plur. | obtempĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtempĕrārem |
| II sing. | obtempĕrāres |
| III sing. | obtempĕrāret |
| I plur. | obtempĕrarēmus |
| II plur. | obtempĕrarētis |
| III plur. | obtempĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtemperavĕrim |
| II sing. | obtemperavĕris |
| III sing. | obtemperavĕrit |
| I plur. | obtemperaverĭmus |
| II plur. | obtemperaverĭtis |
| III plur. | obtemperavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtemperavissem |
| II sing. | obtemperavisses |
| III sing. | obtemperavisset |
| I plur. | obtemperavissēmus |
| II plur. | obtemperavissētis |
| III plur. | obtemperavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtempĕra |
| II plur. | obtempĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | obtempĕrāto |
| III sing. | obtempĕrāto |
| II plur. | obtempĕratōte |
| III plur. | obtempĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtempĕrans, antis |
| FUTUR |
| obtemperatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtempĕrāre |
| PARFAIT |
| obtemperavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obtemperatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obtemperatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtempĕrandi |
| Datif: | obtempĕrando |
| Accusatif: | ad obtempĕrandum |
| Ablatif: | obtempĕrando |
| SUPIN |
| obtemperatum |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTEMPERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|