Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obtundo |
| II sing. | obtundis |
| III sing. | obtundit |
| I plur. | obtundĭmus |
| II plur. | obtundĭtis |
| III plur. | obtundunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtundēbam |
| II sing. | obtundēbas |
| III sing. | obtundēbat |
| I plur. | obtundebāmus |
| II plur. | obtundebātis |
| III plur. | obtundēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtundam |
| II sing. | obtundes |
| III sing. | obtundet |
| I plur. | obtundēmus |
| II plur. | obtundētis |
| III plur. | obtundent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtudi |
| II sing. | obtudisti |
| III sing. | obtudit |
| I plur. | obtudĭmus |
| II plur. | obtudistis |
| III plur. | obtudērunt, obtudēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtudĕram |
| II sing. | obtudĕras |
| III sing. | obtudĕrat |
| I plur. | obtuderāmus |
| II plur. | obtuderātis |
| III plur. | obtudĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtudĕro |
| II sing. | obtudĕris |
| III sing. | obtudĕrit |
| I plur. | obtuderĭmus |
| II plur. | obtuderĭtis |
| III plur. | obtudĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtundam |
| II sing. | obtundas |
| III sing. | obtundat |
| I plur. | obtundāmus |
| II plur. | obtundātis |
| III plur. | obtundant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtundĕrem |
| II sing. | obtundĕres |
| III sing. | obtundĕret |
| I plur. | obtunderēmus |
| II plur. | obtunderētis |
| III plur. | obtundĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obtudĕrim |
| II sing. | obtudĕris |
| III sing. | obtudĕrit |
| I plur. | obtuderĭmus |
| II plur. | obtuderĭtis |
| III plur. | obtudĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtudissem |
| II sing. | obtudisses |
| III sing. | obtudisset |
| I plur. | obtudissēmus |
| II plur. | obtudissētis |
| III plur. | obtudissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtundĕ |
| II plur. | obtundĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obtundĭto |
| III sing. | obtundĭto |
| II plur. | obtunditōte |
| III plur. | obtundunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obtundens, entis |
| FUTUR |
| obtusūrūs o obtunsūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obtundĕre |
| PARFAIT |
| obtudisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obtusūrūm o obtunsūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obtusūros o obtunsūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obtundendi |
| Datif: | obtundendo |
| Accusatif: | ad obtundendum |
| Ablatif: | obtundendo |
| SUPIN |
| obtusum o obtunsum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTUNDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|