Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obtundor |
| II sing. | obtundĕris, obtundĕre |
| III sing. | obtundĭtur |
| I plur. | obtundĭmur |
| II plur. | obtundimĭni |
| III plur. | obtunduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtundēbar |
| II sing. | obtundebāris, obtundebāre |
| III sing. | obtundebātur |
| I plur. | obtundebāmur |
| II plur. | obtundebamĭni |
| III plur. | obtundebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtundar |
| II sing. | obtundēris, obtundēre |
| III sing. | obtundētur |
| I plur. | obtundēmur |
| II plur. | obtundemĭni |
| III plur. | obtundentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtusus o obtunsus, a, um sum |
| II sing. | obtusus o obtunsus, a, um es |
| III sing. | obtusus o obtunsus, a, um est |
| I plur. | obtusi o obtunsi, ae, a sumus |
| II plur. | obtusi o obtunsi, ae, a estis |
| III plur. | obtusi o obtunsi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtusus o obtunsus, a, um eram |
| II sing. | obtusus o obtunsus, a, um eras |
| III sing. | obtusus o obtunsus, a, um erat |
| I plur. | obtusi o obtunsi, ae, a eramus |
| II plur. | obtusi o obtunsi, ae, a eratis |
| III plur. | obtusi o obtunsi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtusus o obtunsus, a, um ero |
| II sing. | obtusus o obtunsus, a, um eris |
| III sing. | obtusus o obtunsus, a, um erit |
| I plur. | obtusi o obtunsi, ae, a erimus |
| II plur. | obtusi o obtunsi, ae, a eritis |
| III plur. | obtusi o obtunsi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtundar |
| II sing. | obtundāris, obtundāre |
| III sing. | obtundātur |
| I plur. | obtundāmur |
| II plur. | obtundamĭni |
| III plur. | obtundantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtundĕrer |
| II sing. | obtunderēris, obtunderēre |
| III sing. | obtunderētur |
| I plur. | obtunderēmur |
| II plur. | obtunderemĭni |
| III plur. | obtunderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtusus o obtunsus, a, um sim |
| II sing. | obtusus o obtunsus, a, um sis |
| III sing. | obtusus o obtunsus, a, um sit |
| I plur. | obtusi o obtunsi, ae, a simus |
| II plur. | obtusi o obtunsi, ae, a sitis |
| III plur. | obtusi o obtunsi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtusus o obtunsus, a, um essem |
| II sing. | obtusus o obtunsus, a, um esses |
| III sing. | obtusus o obtunsus, a, um esset |
| I plur. | obtusi o obtunsi, ae, a essemus |
| II plur. | obtusi o obtunsi, ae, a essetis |
| III plur. | obtusi o obtunsi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtundĕre |
| II plur. | obtundimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obtundĭtor |
| III sing. | obtundĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | obtunduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obtusus o obtunsus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obtundi |
| PARFAIT |
| Singolare: | obtusus o obtunsus, a, um esse |
| Plurale: | obtusi o obtunsi, ae, a esse |
| FUTUR |
| obtusum esse o obtunsum esse |
| GERUNDIVO |
| obtundendus, a, um |
| SUPIN |
| obtusu o obtunsu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTUNDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|