Déclinaison / Conjugueur latin
obversor - Diathèse active
(obversor, obversāris, obversāri, obversatus, obversatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | obversor |
| II sing. | obversāris, obversāre |
| III sing. | obversātur |
| I plur. | obversāmur |
| II plur. | obversamĭni |
| III plur. | obversantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obversābar |
| II sing. | obversabāris, obversabāre |
| III sing. | obversabātur |
| I plur. | obversabāmus |
| II plur. | obversabamĭni |
| III plur. | obversantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obversābor |
| II sing. | obversabĕris, obversabĕre |
| III sing. | obversabĭtur |
| I plur. | obversabĭmur |
| II plur. | obversabimĭni |
| III plur. | obversabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | obversatus, a, um sum |
| II sing. | obversatus, a, um es |
| III sing. | obversatus, a, um est |
| I plur. | obversati, ae, a sumus |
| II plur. | obversati, ae, a estis |
| III plur. | obversati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obversatus, a, um eram |
| II sing. | obversatus, a, um eras |
| III sing. | obversatus, a, um erat |
| I plur. | obversati, ae, a eramus |
| II plur. | obversati, ae, a eratis |
| III plur. | obversati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obversatus, a, um ero |
| II sing. | obversatus, a, um eris |
| III sing. | obversatus, a, um erit |
| I plur. | obversati, ae, a erimus |
| II plur. | obversati, ae, a eritis |
| III plur. | obversati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obverser |
| II sing. | obversēris, obversēre |
| III sing. | obversētur |
| I plur. | obversēmur |
| II plur. | obversemĭni |
| III plur. | obversentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obversārer |
| II sing. | obversarēris, obversarēre |
| III sing. | obversarētur |
| I plur. | obversāremur |
| II plur. | obversaremĭni |
| III plur. | obversarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obversatus, a, um sim |
| II sing. | obversatus, a, um sis |
| III sing. | obversatus, a, um sit |
| I plur. | obversati, ae, a simus |
| II plur. | obversati, ae, a sitis |
| III plur. | obversati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obversatus, a, um essem |
| II sing. | obversatus, a, um esses |
| III sing. | obversatus, a, um esset |
| I plur. | obversati, ae, a essemus |
| II plur. | obversati, ae, a essetis |
| III plur. | obversati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obversāre |
| II plur. | obversamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obversātor |
| III sing. | obversātor |
| II plur. | |
| III plur. | obversantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obversāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | obversatus, a, um esse |
| Plurale: | obversati, ae, a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | obversatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obversatūros, as, a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obversans, antis |
| FUTUR |
| obversatūrūs, a, ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | obversatum |
| Passivo: | |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obversandi |
| Datif: | obversando |
| Accusatif: | obversandum |
| Ablatif: | obversando |
| |
| GERUNDIVO |
| | |