Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obverto |
| II sing. | obvertis |
| III sing. | obvertit |
| I plur. | obvertĭmus |
| II plur. | obvertĭtis |
| III plur. | obvertunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obvertēbam |
| II sing. | obvertēbas |
| III sing. | obvertēbat |
| I plur. | obvertebāmus |
| II plur. | obvertebātis |
| III plur. | obvertēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obvertam |
| II sing. | obvertes |
| III sing. | obvertet |
| I plur. | obvertēmus |
| II plur. | obvertētis |
| III plur. | obvertent |
| PARFAIT |
| I sing. | obverti |
| II sing. | obvertisti |
| III sing. | obvertit |
| I plur. | obvertĭmus |
| II plur. | obvertistis |
| III plur. | obvertērunt, obvertēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obvertĕram |
| II sing. | obvertĕras |
| III sing. | obvertĕrat |
| I plur. | obverterāmus |
| II plur. | obverterātis |
| III plur. | obvertĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obvertĕro |
| II sing. | obvertĕris |
| III sing. | obvertĕrit |
| I plur. | obverterĭmus |
| II plur. | obverterĭtis |
| III plur. | obvertĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | obvertam |
| II sing. | obvertas |
| III sing. | obvertat |
| I plur. | obvertāmus |
| II plur. | obvertātis |
| III plur. | obvertant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obvertĕrem |
| II sing. | obvertĕres |
| III sing. | obvertĕret |
| I plur. | obverterēmus |
| II plur. | obverterētis |
| III plur. | obvertĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | obvertĕrim |
| II sing. | obvertĕris |
| III sing. | obvertĕrit |
| I plur. | obverterĭmus |
| II plur. | obverterĭtis |
| III plur. | obvertĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obvertissem |
| II sing. | obvertisses |
| III sing. | obvertisset |
| I plur. | obvertissēmus |
| II plur. | obvertissētis |
| III plur. | obvertissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obvertĕ |
| II plur. | obvertĭte |
| FUTUR |
| II sing. | obvertĭto |
| III sing. | obvertĭto |
| II plur. | obvertitōte |
| III plur. | obvertunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| obvertens, entis |
| FUTUR |
| obversūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| obvertĕre |
| PARFAIT |
| obvertisse |
| FUTUR |
| Singolare: | obversūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | obversūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | obvertendi |
| Datif: | obvertendo |
| Accusatif: | ad obvertendum |
| Ablatif: | obvertendo |
| SUPIN |
| obversum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBVERTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|