Déclinaison / Conjugueur latin
occeptor - Diathèse passive
(occepto, occeptas, occeptavi, occeptāre, occeptatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | occeptor |
| II sing. | occeptāris, occeptāre |
| III sing. | occeptātur |
| I plur. | occeptāmur |
| II plur. | occeptamĭni |
| III plur. | occeptantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occeptābar |
| II sing. | occeptabāris, occeptabāre |
| III sing. | occeptabātur |
| I plur. | occeptabāmur |
| II plur. | occeptabamĭni |
| III plur. | occeptabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | occeptābor |
| II sing. | occeptabĕris, occeptabĕre |
| III sing. | occeptabĭtur |
| I plur. | occeptabĭmur |
| II plur. | occeptabimĭni |
| III plur. | occeptabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | occeptatus, a, um sum |
| II sing. | occeptatus, a, um es |
| III sing. | occeptatus, a, um est |
| I plur. | occeptati, ae, a sumus |
| II plur. | occeptati, ae, a estis |
| III plur. | occeptati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occeptatus, a, um eram |
| II sing. | occeptatus, a, um eras |
| III sing. | occeptatus, a, um erat |
| I plur. | occeptati, ae, a eramus |
| II plur. | occeptati, ae, a eratis |
| III plur. | occeptati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | occeptatus, a, um ero |
| II sing. | occeptatus, a, um eris |
| III sing. | occeptatus, a, um erit |
| I plur. | occeptati, ae, a erimus |
| II plur. | occeptati, ae, a eritis |
| III plur. | occeptati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | occepter |
| II sing. | occeptēris, occeptēre |
| III sing. | occeptētur |
| I plur. | occeptēmur |
| II plur. | occeptemĭni |
| III plur. | occeptentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occeptārer |
| II sing. | occeptarēris, occeptarēre |
| III sing. | occeptarētur |
| I plur. | occeptarēmur |
| II plur. | occeptaremĭni |
| III plur. | occeptarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | occeptatus, a, um sim |
| II sing. | occeptatus, a, um sis |
| III sing. | occeptatus, a, um sit |
| I plur. | occeptati, ae, a simus |
| II plur. | occeptati, ae, a sitis |
| III plur. | occeptati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occeptatus, a, um essem |
| II sing. | occeptatus, a, um esses |
| III sing. | occeptatus, a, um esset |
| I plur. | occeptati, ae, a essemus |
| II plur. | occeptati, ae, a essetis |
| III plur. | occeptati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | occeptāre |
| II plur. | occeptamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | occeptātor |
| III sing. | occeptātor |
| II plur. | |
| III plur. | occeptantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| occeptatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| occeptāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | occeptatus, a, um esse |
| Plurale: | occeptati, ae, a esse |
| FUTUR |
| occeptatum esse |
| GERUNDIVO |
| occeptandus, a, um | |