Déclinaison / Conjugueur latin
occultor - Diathèse passive
(occulto, occultas, occultavi, occultāre, occultatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | occultor |
| II sing. | occultāris, occultāre |
| III sing. | occultātur |
| I plur. | occultāmur |
| II plur. | occultamĭni |
| III plur. | occultantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occultābar |
| II sing. | occultabāris, occultabāre |
| III sing. | occultabātur |
| I plur. | occultabāmur |
| II plur. | occultabamĭni |
| III plur. | occultabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | occultābor |
| II sing. | occultabĕris, occultabĕre |
| III sing. | occultabĭtur |
| I plur. | occultabĭmur |
| II plur. | occultabimĭni |
| III plur. | occultabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | occultatus, a, um sum |
| II sing. | occultatus, a, um es |
| III sing. | occultatus, a, um est |
| I plur. | occultati, ae, a sumus |
| II plur. | occultati, ae, a estis |
| III plur. | occultati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occultatus, a, um eram |
| II sing. | occultatus, a, um eras |
| III sing. | occultatus, a, um erat |
| I plur. | occultati, ae, a eramus |
| II plur. | occultati, ae, a eratis |
| III plur. | occultati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | occultatus, a, um ero |
| II sing. | occultatus, a, um eris |
| III sing. | occultatus, a, um erit |
| I plur. | occultati, ae, a erimus |
| II plur. | occultati, ae, a eritis |
| III plur. | occultati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | occulter |
| II sing. | occultēris, occultēre |
| III sing. | occultētur |
| I plur. | occultēmur |
| II plur. | occultemĭni |
| III plur. | occultentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | occultārer |
| II sing. | occultarēris, occultarēre |
| III sing. | occultarētur |
| I plur. | occultarēmur |
| II plur. | occultaremĭni |
| III plur. | occultarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | occultatus, a, um sim |
| II sing. | occultatus, a, um sis |
| III sing. | occultatus, a, um sit |
| I plur. | occultati, ae, a simus |
| II plur. | occultati, ae, a sitis |
| III plur. | occultati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | occultatus, a, um essem |
| II sing. | occultatus, a, um esses |
| III sing. | occultatus, a, um esset |
| I plur. | occultati, ae, a essemus |
| II plur. | occultati, ae, a essetis |
| III plur. | occultati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | occultāre |
| II plur. | occultamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | occultātor |
| III sing. | occultātor |
| II plur. | |
| III plur. | occultantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| occultatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| occultāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | occultatus, a, um esse |
| Plurale: | occultati, ae, a esse |
| FUTUR |
| occultatum esse |
| GERUNDIVO |
| occultandus, a, um | |