Déclinaison / Conjugueur latin
offĭcĭor - Diathèse passive
(offĭcĭo, offĭcis, offeci, offĭcĕre, offectum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | offĭcĭor |
| II sing. | offĭcĕris, offĭcĕre |
| III sing. | offĭcītur |
| I plur. | offĭcīmur |
| II plur. | offĭcimĭni |
| III plur. | offĭciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offĭciēbar |
| II sing. | offĭciebāris, offĭciebāre |
| III sing. | offĭciebātur |
| I plur. | offĭciebāmur |
| II plur. | offĭciebamĭni |
| III plur. | offĭciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | offĭcĭar |
| II sing. | offĭciēris, offĭciēre |
| III sing. | offĭciētur |
| I plur. | offĭciēmur |
| II plur. | offĭciemĭni |
| III plur. | offĭcientur |
| PARFAIT |
| I sing. | offectus, a, um sum |
| II sing. | offectus, a, um es |
| III sing. | offectus, a, um est |
| I plur. | offecti, ae, a sumus |
| II plur. | offecti, ae, a estis |
| III plur. | offecti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offectus, a, um eram |
| II sing. | offectus, a, um eras |
| III sing. | offectus, a, um erat |
| I plur. | offecti, ae, a eramus |
| II plur. | offecti, ae, a eratis |
| III plur. | offecti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | offectus, a, um ero |
| II sing. | offectus, a, um eris |
| III sing. | offectus, a, um erit |
| I plur. | offecti, ae, a erimus |
| II plur. | offecti, ae, a eritis |
| III plur. | offecti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | offĭcĭar |
| II sing. | offĭciāris, offĭciāre |
| III sing. | offĭciātur |
| I plur. | offĭciāmur |
| II plur. | offĭciamĭni |
| III plur. | offĭciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offĭcĕrer |
| II sing. | offĭcerēris, offĭcerēre |
| III sing. | offĭcerētur |
| I plur. | offĭcerēmur |
| II plur. | offĭcerēmini |
| III plur. | offĭcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | offectus, a, um sim |
| II sing. | offectus, a, um sis |
| III sing. | offectus, a, um sit |
| I plur. | offecti, ae, a simus |
| II plur. | offecti, ae, a sitis |
| III plur. | offecti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offectus, a, um essem |
| II sing. | offectus, a, um esses |
| III sing. | offectus, a, um esset |
| I plur. | offecti, ae, a essemus |
| II plur. | offecti, ae, a essetis |
| III plur. | offecti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | |
| II plur. | |
| FUTUR |
| II sing. | |
| III sing. | |
| II plur. | |
| III plur. | |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| offectus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| offĭci |
| PARFAIT |
| Singolare: | offectus, a, um esse |
| Plurale: | offecti, ae, a esse |
| FUTUR |
| offectum esse |
| GERUNDIVO |
| offĭciendus, a, um |
| SUPIN |
| offectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OFFICIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|