Déclinaison / Conjugueur latin
offirmor - Diathèse passive
(offirmo, offirmas, offirmavi, offirmāre, offirmatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | offirmor |
| II sing. | offirmāris, offirmāre |
| III sing. | offirmātur |
| I plur. | offirmāmur |
| II plur. | offirmamĭni |
| III plur. | offirmantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offirmābar |
| II sing. | offirmabāris, offirmabāre |
| III sing. | offirmabātur |
| I plur. | offirmabāmur |
| II plur. | offirmabamĭni |
| III plur. | offirmabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | offirmābor |
| II sing. | offirmabĕris, offirmabĕre |
| III sing. | offirmabĭtur |
| I plur. | offirmabĭmur |
| II plur. | offirmabimĭni |
| III plur. | offirmabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | offirmatus, a, um sum |
| II sing. | offirmatus, a, um es |
| III sing. | offirmatus, a, um est |
| I plur. | offirmati, ae, a sumus |
| II plur. | offirmati, ae, a estis |
| III plur. | offirmati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offirmatus, a, um eram |
| II sing. | offirmatus, a, um eras |
| III sing. | offirmatus, a, um erat |
| I plur. | offirmati, ae, a eramus |
| II plur. | offirmati, ae, a eratis |
| III plur. | offirmati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | offirmatus, a, um ero |
| II sing. | offirmatus, a, um eris |
| III sing. | offirmatus, a, um erit |
| I plur. | offirmati, ae, a erimus |
| II plur. | offirmati, ae, a eritis |
| III plur. | offirmati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | offirmer |
| II sing. | offirmēris, offirmēre |
| III sing. | offirmētur |
| I plur. | offirmēmur |
| II plur. | offirmemĭni |
| III plur. | offirmentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offirmārer |
| II sing. | offirmarēris, offirmarēre |
| III sing. | offirmarētur |
| I plur. | offirmarēmur |
| II plur. | offirmaremĭni |
| III plur. | offirmarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | offirmatus, a, um sim |
| II sing. | offirmatus, a, um sis |
| III sing. | offirmatus, a, um sit |
| I plur. | offirmati, ae, a simus |
| II plur. | offirmati, ae, a sitis |
| III plur. | offirmati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | offirmatus, a, um essem |
| II sing. | offirmatus, a, um esses |
| III sing. | offirmatus, a, um esset |
| I plur. | offirmati, ae, a essemus |
| II plur. | offirmati, ae, a essetis |
| III plur. | offirmati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | offirmāre |
| II plur. | offirmamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | offirmātor |
| III sing. | offirmātor |
| II plur. | |
| III plur. | offirmantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| offirmatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| offirmāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | offirmatus, a, um esse |
| Plurale: | offirmati, ae, a esse |
| FUTUR |
| offirmatum esse |
| GERUNDIVO |
| offirmandus, a, um |
| SUPIN |
| offirmatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OFFIRMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|