Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | offucor |
| II sing. | offucāris, offucāre |
| III sing. | offucātur |
| I plur. | offucāmur |
| II plur. | offucamĭni |
| III plur. | offucantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offucābar |
| II sing. | offucabāris, offucabāre |
| III sing. | offucabātur |
| I plur. | offucabāmur |
| II plur. | offucabamĭni |
| III plur. | offucabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | offucābor |
| II sing. | offucabĕris, offucabĕre |
| III sing. | offucabĭtur |
| I plur. | offucabĭmur |
| II plur. | offucabimĭni |
| III plur. | offucabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | sum |
| II sing. | es |
| III sing. | est |
| I plur. | sumus |
| II plur. | estis |
| III plur. | sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | eram |
| II sing. | eras |
| III sing. | erat |
| I plur. | eramus |
| II plur. | eratis |
| III plur. | erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ero |
| II sing. | eris |
| III sing. | erit |
| I plur. | erimus |
| II plur. | eritis |
| III plur. | erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | offucer |
| II sing. | offucēris, offucēre |
| III sing. | offucētur |
| I plur. | offucēmur |
| II plur. | offucemĭni |
| III plur. | offucentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | offucārer |
| II sing. | offucarēris, offucarēre |
| III sing. | offucarētur |
| I plur. | offucarēmur |
| II plur. | offucaremĭni |
| III plur. | offucarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | sim |
| II sing. | sis |
| III sing. | sit |
| I plur. | simus |
| II plur. | sitis |
| III plur. | sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | essem |
| II sing. | esses |
| III sing. | esset |
| I plur. | essemus |
| II plur. | essetis |
| III plur. | essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | offucāre |
| II plur. | offucamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | offucātor |
| III sing. | offucātor |
| II plur. | |
| III plur. | offucantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| offucāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | |
| Plurale: | |
| FUTUR |
| |
| GERUNDIVO |
| offucandus, a, um | |