Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | omentatus |
| Gen. | omentati |
| Dat. | omentato |
| Acc. | omentatum |
| Abl. | omentato |
| Voc. | omentate |
| PLURIEL |
| Nom. | omentati |
| Gen. | omentatōrum |
| Dat. | omentatis |
| Acc. | omentatos |
| Abl. | omentatis |
| Voc. | omentati |
| SINGULIER |
| Nom. | omentată |
| Gen. | omentatae |
| Dat. | omentatae |
| Acc. | omentatam |
| Abl. | omentatā |
| Voc. | omentată |
| PLURIEL |
| Nom. | omentatae |
| Gen. | omentatārum |
| Dat. | omentatis |
| Acc. | omentatas |
| Abl. | omentatis |
| Voc. | omentatae |
| SINGULIER |
| Nom. | omentatum |
| Gen. | omentati |
| Dat. | omentato |
| Acc. | omentatum |
| Abl. | omentato |
| Voc. | omentatum |
| PLURIEL |
| Nom. | omentata |
| Gen. | omentatōrum |
| Dat. | omentatis |
| Acc. | omentata |
| Abl. | omentatis | |