Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | ortivus |
| Gen. | ortivi |
| Dat. | ortivo |
| Acc. | ortivum |
| Abl. | ortivo |
| Voc. | ortive |
| PLURIEL |
| Nom. | ortivi |
| Gen. | ortivōrum |
| Dat. | ortivis |
| Acc. | ortivos |
| Abl. | ortivis |
| Voc. | ortivi |
| SINGULIER |
| Nom. | ortivă |
| Gen. | ortivae |
| Dat. | ortivae |
| Acc. | ortivam |
| Abl. | ortivā |
| Voc. | ortivă |
| PLURIEL |
| Nom. | ortivae |
| Gen. | ortivārum |
| Dat. | ortivis |
| Acc. | ortivas |
| Abl. | ortivis |
| Voc. | ortivae |
| SINGULIER |
| Nom. | ortivum |
| Gen. | ortivi |
| Dat. | ortivo |
| Acc. | ortivum |
| Abl. | ortivo |
| Voc. | ortivum |
| PLURIEL |
| Nom. | ortiva |
| Gen. | ortivōrum |
| Dat. | ortivis |
| Acc. | ortiva |
| Abl. | ortivis | |