Déclinaison / Conjugueur latin
ostentor - Diathèse passive
(ostento, ostentas, ostentavi, ostentāre, ostentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ostentor |
| II sing. | ostentāris, ostentāre |
| III sing. | ostentātur |
| I plur. | ostentāmur |
| II plur. | ostentamĭni |
| III plur. | ostentantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ostentābar |
| II sing. | ostentabāris, ostentabāre |
| III sing. | ostentabātur |
| I plur. | ostentabāmur |
| II plur. | ostentabamĭni |
| III plur. | ostentabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ostentābor |
| II sing. | ostentabĕris, ostentabĕre |
| III sing. | ostentabĭtur |
| I plur. | ostentabĭmur |
| II plur. | ostentabimĭni |
| III plur. | ostentabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ostentatus, a, um sum |
| II sing. | ostentatus, a, um es |
| III sing. | ostentatus, a, um est |
| I plur. | ostentati, ae, a sumus |
| II plur. | ostentati, ae, a estis |
| III plur. | ostentati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ostentatus, a, um eram |
| II sing. | ostentatus, a, um eras |
| III sing. | ostentatus, a, um erat |
| I plur. | ostentati, ae, a eramus |
| II plur. | ostentati, ae, a eratis |
| III plur. | ostentati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ostentatus, a, um ero |
| II sing. | ostentatus, a, um eris |
| III sing. | ostentatus, a, um erit |
| I plur. | ostentati, ae, a erimus |
| II plur. | ostentati, ae, a eritis |
| III plur. | ostentati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ostenter |
| II sing. | ostentēris, ostentēre |
| III sing. | ostentētur |
| I plur. | ostentēmur |
| II plur. | ostentemĭni |
| III plur. | ostententur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ostentārer |
| II sing. | ostentarēris, ostentarēre |
| III sing. | ostentarētur |
| I plur. | ostentarēmur |
| II plur. | ostentaremĭni |
| III plur. | ostentarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ostentatus, a, um sim |
| II sing. | ostentatus, a, um sis |
| III sing. | ostentatus, a, um sit |
| I plur. | ostentati, ae, a simus |
| II plur. | ostentati, ae, a sitis |
| III plur. | ostentati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ostentatus, a, um essem |
| II sing. | ostentatus, a, um esses |
| III sing. | ostentatus, a, um esset |
| I plur. | ostentati, ae, a essemus |
| II plur. | ostentati, ae, a essetis |
| III plur. | ostentati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ostentāre |
| II plur. | ostentamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ostentātor |
| III sing. | ostentātor |
| II plur. | |
| III plur. | ostentantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ostentatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ostentāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ostentatus, a, um esse |
| Plurale: | ostentati, ae, a esse |
| FUTUR |
| ostentatum esse |
| GERUNDIVO |
| ostentandus, a, um | |