Déclinaison / Conjugueur latin
pĕrăgro - Diathèse active
(pĕrăgro, pĕrăgras, peragravi, pĕrăgrāre, peragratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrăgro |
| II sing. | pĕrăgras |
| III sing. | pĕrăgrat |
| I plur. | pĕrăgrāmus |
| II plur. | pĕrăgrātis |
| III plur. | pĕrăgrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrăgrābam |
| II sing. | pĕrăgrābas |
| III sing. | pĕrăgrābat |
| I plur. | pĕrăgrabāmus |
| II plur. | pĕrăgrabātis |
| III plur. | pĕrăgrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pĕrăgrābo |
| II sing. | pĕrăgrābis |
| III sing. | pĕrăgrābit |
| I plur. | pĕrăgrabĭmus |
| II plur. | pĕrăgrabĭtis |
| III plur. | pĕrăgrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | peragravi |
| II sing. | peragravisti |
| III sing. | peragravit |
| I plur. | peragravĭmus |
| II plur. | peragravistis |
| III plur. | peragravēreunt, peragravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peragravĕram |
| II sing. | peragravĕras |
| III sing. | peragravĕrat |
| I plur. | peragraverāmus |
| II plur. | peragraverātis |
| III plur. | peragravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | peragravĕro |
| II sing. | peragravĕris |
| III sing. | peragravĕrit |
| I plur. | peragraverĭmus |
| II plur. | peragraverĭtis |
| III plur. | peragravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrăgrem |
| II sing. | pĕrăgres |
| III sing. | pĕrăgret |
| I plur. | pĕrăgrēmus |
| II plur. | pĕrăgrētis |
| III plur. | pĕrăgrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrăgrārem |
| II sing. | pĕrăgrāres |
| III sing. | pĕrăgrāret |
| I plur. | pĕrăgrarēmus |
| II plur. | pĕrăgrarētis |
| III plur. | pĕrăgrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | peragravĕrim |
| II sing. | peragravĕris |
| III sing. | peragravĕrit |
| I plur. | peragraverĭmus |
| II plur. | peragraverĭtis |
| III plur. | peragravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | peragravissem |
| II sing. | peragravisses |
| III sing. | peragravisset |
| I plur. | peragravissēmus |
| II plur. | peragravissētis |
| III plur. | peragravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pĕrăgra |
| II plur. | pĕrăgrāte |
| FUTUR |
| II sing. | pĕrăgrāto |
| III sing. | pĕrăgrāto |
| II plur. | pĕrăgratōte |
| III plur. | pĕrăgranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pĕrăgrans, antis |
| FUTUR |
| peragratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| pĕrăgrāre |
| PARFAIT |
| peragravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | peragratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | peragratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pĕrăgrandi |
| Datif: | pĕrăgrando |
| Accusatif: | ad pĕrăgrandum |
| Ablatif: | pĕrăgrando |
| SUPIN |
| peragratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERAGRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|