Déclinaison / Conjugueur latin
percŏquo - Diathèse active
(percŏquo, percŏquis, percoxi, percŏquĕre, percoctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | percŏquo |
| II sing. | percŏquis |
| III sing. | percŏquit |
| I plur. | percŏquĭmus |
| II plur. | percŏquĭtis |
| III plur. | percŏquunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percŏquēbam |
| II sing. | percŏquēbas |
| III sing. | percŏquēbat |
| I plur. | percŏquebāmus |
| II plur. | percŏquebātis |
| III plur. | percŏquēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percŏquam |
| II sing. | percŏques |
| III sing. | percŏquet |
| I plur. | percŏquēmus |
| II plur. | percŏquētis |
| III plur. | percŏquent |
| PARFAIT |
| I sing. | percoxi |
| II sing. | percoxisti |
| III sing. | percoxit |
| I plur. | percoxĭmus |
| II plur. | percoxistis |
| III plur. | percoxērunt, percoxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percoxĕram |
| II sing. | percoxĕras |
| III sing. | percoxĕrat |
| I plur. | percoxerāmus |
| II plur. | percoxerātis |
| III plur. | percoxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percoxĕro |
| II sing. | percoxĕris |
| III sing. | percoxĕrit |
| I plur. | percoxerĭmus |
| II plur. | percoxerĭtis |
| III plur. | percoxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | percŏquam |
| II sing. | percŏquas |
| III sing. | percŏquat |
| I plur. | percŏquāmus |
| II plur. | percŏquātis |
| III plur. | percŏquant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percŏquĕrem |
| II sing. | percŏquĕres |
| III sing. | percŏquĕret |
| I plur. | percŏquerēmus |
| II plur. | percŏquerētis |
| III plur. | percŏquĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | percoxĕrim |
| II sing. | percoxĕris |
| III sing. | percoxĕrit |
| I plur. | percoxerĭmus |
| II plur. | percoxerĭtis |
| III plur. | percoxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percoxissem |
| II sing. | percoxisses |
| III sing. | percoxisset |
| I plur. | percoxissēmus |
| II plur. | percoxissētis |
| III plur. | percoxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | percŏquĕ |
| II plur. | percŏquĭte |
| FUTUR |
| II sing. | percŏquĭto |
| III sing. | percŏquĭto |
| II plur. | percŏquitōte |
| III plur. | percŏquunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| percŏquens, entis |
| FUTUR |
| percoctūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| percŏquĕre |
| PARFAIT |
| percoxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | percoctūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | percoctūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | percŏquendi |
| Datif: | percŏquendo |
| Accusatif: | ad percŏquendum |
| Ablatif: | percŏquendo |
| SUPIN |
| percoctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCOQUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|