Déclinaison / Conjugueur latin
| SINGULIER |
| Nom. | percontŭmax |
| Gen. | percontumacis |
| Dat. | percontumaci |
| Acc. | percontumacem |
| Abl. | percontumaci |
| Voc. | percontŭmax |
| PLURIEL |
| Nom. | percontumaces |
| Gen. | percontumacĭum |
| Dat. | percontumacĭbus |
| Acc. | percontumaces |
| Abl. | percontumacĭbus |
| Voc. | percontumaces |
| SINGULIER |
| Nom. | percontŭmax |
| Gen. | percontumacis |
| Dat. | percontumaci |
| Acc. | percontumacem |
| Abl. | percontumaci |
| Voc. | percontŭmax |
| PLURIEL |
| Nom. | percontumaces |
| Gen. | percontumacĭum |
| Dat. | percontumacĭbus |
| Acc. | percontumaces |
| Abl. | percontumacĭbus |
| Voc. | percontumaces |
| SINGULIER |
| Nom. | percontŭmax |
| Gen. | percontumacis |
| Dat. | percontumaci |
| Acc. | percontŭmax |
| Abl. | percontumaci |
| Voc. | percontŭmax |
| PLURIEL |
| Nom. | percontumacĭa |
| Gen. | percontumacĭum |
| Dat. | percontumacĭbus |
| Acc. | percontumacĭa |
| Abl. | percontumacĭbus | |