Déclinaison / Conjugueur latin
perconto - Diathèse active
(perconto, percontas, percontavi, percontāre, percontatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | perconto |
| II sing. | percontas |
| III sing. | percontat |
| I plur. | percontāmus |
| II plur. | percontātis |
| III plur. | percontant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percontābam |
| II sing. | percontābas |
| III sing. | percontābat |
| I plur. | percontabāmus |
| II plur. | percontabātis |
| III plur. | percontābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percontābo |
| II sing. | percontābis |
| III sing. | percontābit |
| I plur. | percontabĭmus |
| II plur. | percontabĭtis |
| III plur. | percontābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | percontavi |
| II sing. | percontavisti |
| III sing. | percontavit |
| I plur. | percontavĭmus |
| II plur. | percontavistis |
| III plur. | percontavērunt, percontavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percontavĕram |
| II sing. | percontavĕras |
| III sing. | percontavĕrat |
| I plur. | percontaverāmus |
| II plur. | percontaverātis |
| III plur. | percontavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percontavĕro |
| II sing. | percontavĕris |
| III sing. | percontavĕrit |
| I plur. | percontaverĭmus |
| II plur. | percontaverĭtis |
| III plur. | percontavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | percontem |
| II sing. | percontes |
| III sing. | percontet |
| I plur. | percontēmus |
| II plur. | percontētis |
| III plur. | percontent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percontārem |
| II sing. | percontāres |
| III sing. | percontāret |
| I plur. | percontarēmus |
| II plur. | percontarētis |
| III plur. | percontārent |
| PARFAIT |
| I sing. | percontavĕrim |
| II sing. | percontavĕris |
| III sing. | percontavĕrit |
| I plur. | percontaverĭmus |
| II plur. | percontaverĭtis |
| III plur. | percontavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percontavissem |
| II sing. | percontavisses |
| III sing. | percontavisset |
| I plur. | percontavissēmus |
| II plur. | percontavissētis |
| III plur. | percontavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perconta |
| II plur. | percontāte |
| FUTUR |
| II sing. | percontāto |
| III sing. | percontāto |
| II plur. | percontatōte |
| III plur. | percontanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| percontans, antis |
| FUTUR |
| percontatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| percontāre |
| PARFAIT |
| percontavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | percontatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | percontatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | percontandi |
| Datif: | percontando |
| Accusatif: | ad percontandum |
| Ablatif: | percontando |
| SUPIN |
| percontatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCONTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|