Déclinaison / Conjugueur latin
permitto - Diathèse active
(permitto, permittis, permisi, permittĕre, permissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | permitto |
| II sing. | permittis |
| III sing. | permittit |
| I plur. | permittĭmus |
| II plur. | permittĭtis |
| III plur. | permittunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permittēbam |
| II sing. | permittēbas |
| III sing. | permittēbat |
| I plur. | permittebāmus |
| II plur. | permittebātis |
| III plur. | permittēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | permittam |
| II sing. | permittes |
| III sing. | permittet |
| I plur. | permittēmus |
| II plur. | permittētis |
| III plur. | permittent |
| PARFAIT |
| I sing. | permisi |
| II sing. | permisisti |
| III sing. | permisit |
| I plur. | permisĭmus |
| II plur. | permisistis |
| III plur. | permisērunt, permisēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permisĕram |
| II sing. | permisĕras |
| III sing. | permisĕrat |
| I plur. | permiserāmus |
| II plur. | permiserātis |
| III plur. | permisĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | permisĕro |
| II sing. | permisĕris |
| III sing. | permisĕrit |
| I plur. | permiserĭmus |
| II plur. | permiserĭtis |
| III plur. | permisĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | permittam |
| II sing. | permittas |
| III sing. | permittat |
| I plur. | permittāmus |
| II plur. | permittātis |
| III plur. | permittant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permittĕrem |
| II sing. | permittĕres |
| III sing. | permittĕret |
| I plur. | permitterēmus |
| II plur. | permitterētis |
| III plur. | permittĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | permisĕrim |
| II sing. | permisĕris |
| III sing. | permisĕrit |
| I plur. | permiserĭmus |
| II plur. | permiserĭtis |
| III plur. | permisĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permisissem |
| II sing. | permisisses |
| III sing. | permisisset |
| I plur. | permisissēmus |
| II plur. | permisissētis |
| III plur. | permisissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | permittĕ |
| II plur. | permittĭte |
| FUTUR |
| II sing. | permittĭto |
| III sing. | permittĭto |
| II plur. | permittitōte |
| III plur. | permittunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| permittens, entis |
| FUTUR |
| permissūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| permittĕre |
| PARFAIT |
| permisisse |
| FUTUR |
| Singolare: | permissūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | permissūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | permittendi |
| Datif: | permittendo |
| Accusatif: | ad permittendum |
| Ablatif: | permittendo |
| SUPIN |
| permissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|