Déclinaison / Conjugueur latin
permūnĭo - Diathèse active
(permūnĭo, permūnis, permunivi, permūnīre, permunitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | permūnĭo |
| II sing. | permūnis |
| III sing. | permūnit |
| I plur. | permūnīmus |
| II plur. | permūnītis |
| III plur. | permūnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permūniēbam |
| II sing. | permūniēbas |
| III sing. | permūniēbat |
| I plur. | permūniebāmus |
| II plur. | permūniebātis |
| III plur. | permūniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | permūnĭam |
| II sing. | permūnĭes |
| III sing. | permūnĭet |
| I plur. | permūniēmus |
| II plur. | permūniētis |
| III plur. | permūnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | permunivi |
| II sing. | permunivisti |
| III sing. | permunivit |
| I plur. | permunivĭmus |
| II plur. | permunivistis |
| III plur. | permunivērunt, permunivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permunivĕram |
| II sing. | permunivĕras |
| III sing. | permunivĕrat |
| I plur. | permuniverāmus |
| II plur. | permuniverātis |
| III plur. | permunivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | permunivĕro |
| II sing. | permunivĕris |
| III sing. | permunivĕrit |
| I plur. | permuniverĭmus |
| II plur. | permuniverĭtis |
| III plur. | permunivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | permūnĭam |
| II sing. | permūnĭas |
| III sing. | permūnĭat |
| I plur. | permūniāmus |
| II plur. | permūniātis |
| III plur. | permūnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | permūnīrem |
| II sing. | permūnīres |
| III sing. | permūnīret |
| I plur. | permūnirēmus |
| II plur. | permūnirētis |
| III plur. | permūnīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | permunivĕrim |
| II sing. | permunivĕris |
| III sing. | permunivĕrit |
| I plur. | permuniverĭmus |
| II plur. | permuniverĭtis |
| III plur. | permunivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | permunivissem |
| II sing. | permunivisses |
| III sing. | permunivisset |
| I plur. | permunivissēmus |
| II plur. | permunivissētis |
| III plur. | permunivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | permūni |
| II plur. | permūnīte |
| FUTUR |
| II sing. | permūnīto |
| III sing. | permūnīto |
| II plur. | permūnitōte |
| III plur. | permūniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| permūniens, ientis |
| FUTUR |
| permunitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| permūnīre |
| PARFAIT |
| permunivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | permunitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | permunitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | permūniendi |
| Datif: | permūniendo |
| Accusatif: | ad permūniendum |
| Ablatif: | permūniendo |
| SUPIN |
| permunitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERMUNIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|