Déclinaison / Conjugueur latin
perpĕtŭo - Diathèse active
(perpĕtŭo, perpĕtŭas, perpetuavi, perpĕtŭāre, perpetuatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | perpĕtŭo |
| II sing. | perpĕtŭas |
| III sing. | perpĕtŭat |
| I plur. | perpĕtŭāmus |
| II plur. | perpĕtŭātis |
| III plur. | perpĕtŭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perpĕtŭābam |
| II sing. | perpĕtŭābas |
| III sing. | perpĕtŭābat |
| I plur. | perpĕtŭabāmus |
| II plur. | perpĕtŭabātis |
| III plur. | perpĕtŭābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perpĕtŭābo |
| II sing. | perpĕtŭābis |
| III sing. | perpĕtŭābit |
| I plur. | perpĕtŭabĭmus |
| II plur. | perpĕtŭabĭtis |
| III plur. | perpĕtŭābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | perpetuavi |
| II sing. | perpetuavisti |
| III sing. | perpetuavit |
| I plur. | perpetuavĭmus |
| II plur. | perpetuavistis |
| III plur. | perpetuavērunt, perpetuavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perpetuavĕram |
| II sing. | perpetuavĕras |
| III sing. | perpetuavĕrat |
| I plur. | perpetuaverāmus |
| II plur. | perpetuaverātis |
| III plur. | perpetuavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perpetuavĕro |
| II sing. | perpetuavĕris |
| III sing. | perpetuavĕrit |
| I plur. | perpetuaverĭmus |
| II plur. | perpetuaverĭtis |
| III plur. | perpetuavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | perpĕtŭem |
| II sing. | perpĕtŭes |
| III sing. | perpĕtŭet |
| I plur. | perpĕtŭēmus |
| II plur. | perpĕtŭētis |
| III plur. | perpĕtŭent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perpĕtŭārem |
| II sing. | perpĕtŭāres |
| III sing. | perpĕtŭāret |
| I plur. | perpĕtŭarēmus |
| II plur. | perpĕtŭarētis |
| III plur. | perpĕtŭārent |
| PARFAIT |
| I sing. | perpetuavĕrim |
| II sing. | perpetuavĕris |
| III sing. | perpetuavĕrit |
| I plur. | perpetuaverĭmus |
| II plur. | perpetuaverĭtis |
| III plur. | perpetuavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perpetuavissem |
| II sing. | perpetuavisses |
| III sing. | perpetuavisset |
| I plur. | perpetuavissēmus |
| II plur. | perpetuavissētis |
| III plur. | perpetuavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perpĕtŭa |
| II plur. | perpĕtŭāte |
| FUTUR |
| II sing. | perpĕtŭāto |
| III sing. | perpĕtŭāto |
| II plur. | perpĕtŭatōte |
| III plur. | perpĕtŭanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| perpĕtŭans, antis |
| FUTUR |
| perpetuatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| perpĕtŭāre |
| PARFAIT |
| perpetuavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | perpetuatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | perpetuatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | perpĕtŭandi |
| Datif: | perpĕtŭando |
| Accusatif: | ad perpĕtŭandum |
| Ablatif: | perpĕtŭando |
| SUPIN |
| perpetuatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERPETUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|