Déclinaison / Conjugueur latin
pĕrunguo - Diathèse active
(pĕrunguo, pĕrunguis, perunxi, pĕrunguĕre, perunctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrunguo |
| II sing. | pĕrunguis |
| III sing. | pĕrunguit |
| I plur. | pĕrunguĭmus |
| II plur. | pĕrunguĭtis |
| III plur. | pĕrunguunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrunguēbam |
| II sing. | pĕrunguēbas |
| III sing. | pĕrunguēbat |
| I plur. | pĕrunguebāmus |
| II plur. | pĕrunguebātis |
| III plur. | pĕrunguēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pĕrunguam |
| II sing. | pĕrungues |
| III sing. | pĕrunguet |
| I plur. | pĕrunguēmus |
| II plur. | pĕrunguētis |
| III plur. | pĕrunguent |
| PARFAIT |
| I sing. | perunxi |
| II sing. | perunxisti |
| III sing. | perunxit |
| I plur. | perunxĭmus |
| II plur. | perunxistis |
| III plur. | perunxērunt, perunxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perunxĕram |
| II sing. | perunxĕras |
| III sing. | perunxĕrat |
| I plur. | perunxerāmus |
| II plur. | perunxerātis |
| III plur. | perunxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perunxĕro |
| II sing. | perunxĕris |
| III sing. | perunxĕrit |
| I plur. | perunxerĭmus |
| II plur. | perunxerĭtis |
| III plur. | perunxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrunguam |
| II sing. | pĕrunguas |
| III sing. | pĕrunguat |
| I plur. | pĕrunguāmus |
| II plur. | pĕrunguātis |
| III plur. | pĕrunguant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrunguĕrem |
| II sing. | pĕrunguĕres |
| III sing. | pĕrunguĕret |
| I plur. | pĕrunguerēmus |
| II plur. | pĕrunguerētis |
| III plur. | pĕrunguĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | perunxĕrim |
| II sing. | perunxĕris |
| III sing. | perunxĕrit |
| I plur. | perunxerĭmus |
| II plur. | perunxerĭtis |
| III plur. | perunxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perunxissem |
| II sing. | perunxisses |
| III sing. | perunxisset |
| I plur. | perunxissēmus |
| II plur. | perunxissētis |
| III plur. | perunxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pĕrunguĕ |
| II plur. | pĕrunguĭte |
| FUTUR |
| II sing. | pĕrunguĭto |
| III sing. | pĕrunguĭto |
| II plur. | pĕrunguitōte |
| III plur. | pĕrunguunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| pĕrunguens, entis |
| FUTUR |
| perunctūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| pĕrunguĕre |
| PARFAIT |
| perunxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | perunctūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | perunctūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | pĕrunguendi |
| Datif: | pĕrunguendo |
| Accusatif: | ad pĕrunguendum |
| Ablatif: | pĕrunguendo |
| SUPIN |
| perunctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERUNGUO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|