Déclinaison / Conjugueur latin
pĕrunguor - Diathèse passive
(pĕrunguo, pĕrunguis, perunxi, pĕrunguĕre, perunctum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrunguor |
| II sing. | pĕrunguĕris, pĕrunguĕre |
| III sing. | pĕrunguĭtur |
| I plur. | pĕrunguĭmur |
| II plur. | pĕrunguimĭni |
| III plur. | pĕrunguuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrunguēbar |
| II sing. | pĕrunguebāris, pĕrunguebāre |
| III sing. | pĕrunguebātur |
| I plur. | pĕrunguebāmur |
| II plur. | pĕrunguebamĭni |
| III plur. | pĕrunguebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pĕrunguar |
| II sing. | pĕrunguēris, pĕrunguēre |
| III sing. | pĕrunguētur |
| I plur. | pĕrunguēmur |
| II plur. | pĕrunguemĭni |
| III plur. | pĕrunguentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perunctus, a, um sum |
| II sing. | perunctus, a, um es |
| III sing. | perunctus, a, um est |
| I plur. | peruncti, ae, a sumus |
| II plur. | peruncti, ae, a estis |
| III plur. | peruncti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perunctus, a, um eram |
| II sing. | perunctus, a, um eras |
| III sing. | perunctus, a, um erat |
| I plur. | peruncti, ae, a eramus |
| II plur. | peruncti, ae, a eratis |
| III plur. | peruncti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perunctus, a, um ero |
| II sing. | perunctus, a, um eris |
| III sing. | perunctus, a, um erit |
| I plur. | peruncti, ae, a erimus |
| II plur. | peruncti, ae, a eritis |
| III plur. | peruncti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pĕrunguar |
| II sing. | pĕrunguāris, pĕrunguāre |
| III sing. | pĕrunguātur |
| I plur. | pĕrunguāmur |
| II plur. | pĕrunguamĭni |
| III plur. | pĕrunguantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pĕrunguĕrer |
| II sing. | pĕrunguerēris, pĕrunguerēre |
| III sing. | pĕrunguerētur |
| I plur. | pĕrunguerēmur |
| II plur. | pĕrungueremĭni |
| III plur. | pĕrunguerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perunctus, a, um sim |
| II sing. | perunctus, a, um sis |
| III sing. | perunctus, a, um sit |
| I plur. | peruncti, ae, a simus |
| II plur. | peruncti, ae, a sitis |
| III plur. | peruncti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perunctus, a, um essem |
| II sing. | perunctus, a, um esses |
| III sing. | perunctus, a, um esset |
| I plur. | peruncti, ae, a essemus |
| II plur. | peruncti, ae, a essetis |
| III plur. | peruncti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pĕrunguĕre |
| II plur. | pĕrunguimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pĕrunguĭtor |
| III sing. | pĕrunguĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | pĕrunguuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| perunctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pĕrungui |
| PARFAIT |
| Singolare: | perunctus, a, um esse |
| Plurale: | peruncti, ae, a esse |
| FUTUR |
| perunctum esse |
| GERUNDIVO |
| pĕrunguendus, a, um |
| SUPIN |
| perunctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERUNGUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|