Déclinaison / Conjugueur latin
pervincor - Diathèse passive
(pervinco, pervincis, pervici, pervincĕre, pervictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pervincor |
| II sing. | pervincĕris, pervincĕre |
| III sing. | pervincĭtur |
| I plur. | pervincĭmur |
| II plur. | pervincimĭni |
| III plur. | pervincuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pervincēbar |
| II sing. | pervincebāris, pervincebāre |
| III sing. | pervincebātur |
| I plur. | pervincebāmur |
| II plur. | pervincebamĭni |
| III plur. | pervincebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pervincar |
| II sing. | pervincēris, pervincēre |
| III sing. | pervincētur |
| I plur. | pervincēmur |
| II plur. | pervincemĭni |
| III plur. | pervincentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pervictus, a, um sum |
| II sing. | pervictus, a, um es |
| III sing. | pervictus, a, um est |
| I plur. | pervicti, ae, a sumus |
| II plur. | pervicti, ae, a estis |
| III plur. | pervicti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pervictus, a, um eram |
| II sing. | pervictus, a, um eras |
| III sing. | pervictus, a, um erat |
| I plur. | pervicti, ae, a eramus |
| II plur. | pervicti, ae, a eratis |
| III plur. | pervicti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pervictus, a, um ero |
| II sing. | pervictus, a, um eris |
| III sing. | pervictus, a, um erit |
| I plur. | pervicti, ae, a erimus |
| II plur. | pervicti, ae, a eritis |
| III plur. | pervicti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pervincar |
| II sing. | pervincāris, pervincāre |
| III sing. | pervincātur |
| I plur. | pervincāmur |
| II plur. | pervincamĭni |
| III plur. | pervincantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pervincĕrer |
| II sing. | pervincerēris, pervincerēre |
| III sing. | pervincerētur |
| I plur. | pervincerēmur |
| II plur. | pervinceremĭni |
| III plur. | pervincerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pervictus, a, um sim |
| II sing. | pervictus, a, um sis |
| III sing. | pervictus, a, um sit |
| I plur. | pervicti, ae, a simus |
| II plur. | pervicti, ae, a sitis |
| III plur. | pervicti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pervictus, a, um essem |
| II sing. | pervictus, a, um esses |
| III sing. | pervictus, a, um esset |
| I plur. | pervicti, ae, a essemus |
| II plur. | pervicti, ae, a essetis |
| III plur. | pervicti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pervincĕre |
| II plur. | pervincimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pervincĭtor |
| III sing. | pervincĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | pervincuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pervictus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pervinci |
| PARFAIT |
| Singolare: | pervictus, a, um esse |
| Plurale: | pervicti, ae, a esse |
| FUTUR |
| pervictum esse |
| GERUNDIVO |
| pervincendus, a, um |
| SUPIN |
| pervictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERVINCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|