Déclinaison / Conjugueur latin
pignoror - Diathèse passive
(pignoro, pignoras, pignoravi, pignorāre, pignoratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | pignoror |
| II sing. | pignorāris, pignorāre |
| III sing. | pignorātur |
| I plur. | pignorāmur |
| II plur. | pignoramĭni |
| III plur. | pignorantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pignorābar |
| II sing. | pignorabāris, pignorabāre |
| III sing. | pignorabātur |
| I plur. | pignorabāmur |
| II plur. | pignorabamĭni |
| III plur. | pignorabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | pignorābor |
| II sing. | pignorabĕris, pignorabĕre |
| III sing. | pignorabĭtur |
| I plur. | pignorabĭmur |
| II plur. | pignorabimĭni |
| III plur. | pignorabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | pignoratus, a, um sum |
| II sing. | pignoratus, a, um es |
| III sing. | pignoratus, a, um est |
| I plur. | pignorati, ae, a sumus |
| II plur. | pignorati, ae, a estis |
| III plur. | pignorati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pignoratus, a, um eram |
| II sing. | pignoratus, a, um eras |
| III sing. | pignoratus, a, um erat |
| I plur. | pignorati, ae, a eramus |
| II plur. | pignorati, ae, a eratis |
| III plur. | pignorati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | pignoratus, a, um ero |
| II sing. | pignoratus, a, um eris |
| III sing. | pignoratus, a, um erit |
| I plur. | pignorati, ae, a erimus |
| II plur. | pignorati, ae, a eritis |
| III plur. | pignorati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | pignorer |
| II sing. | pignorēris, pignorēre |
| III sing. | pignorētur |
| I plur. | pignorēmur |
| II plur. | pignoremĭni |
| III plur. | pignorentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | pignorārer |
| II sing. | pignorarēris, pignorarēre |
| III sing. | pignorarētur |
| I plur. | pignorarēmur |
| II plur. | pignoraremĭni |
| III plur. | pignorarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | pignoratus, a, um sim |
| II sing. | pignoratus, a, um sis |
| III sing. | pignoratus, a, um sit |
| I plur. | pignorati, ae, a simus |
| II plur. | pignorati, ae, a sitis |
| III plur. | pignorati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | pignoratus, a, um essem |
| II sing. | pignoratus, a, um esses |
| III sing. | pignoratus, a, um esset |
| I plur. | pignorati, ae, a essemus |
| II plur. | pignorati, ae, a essetis |
| III plur. | pignorati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | pignorāre |
| II plur. | pignoramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | pignorātor |
| III sing. | pignorātor |
| II plur. | |
| III plur. | pignorantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| pignoratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| pignorāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | pignoratus, a, um esse |
| Plurale: | pignorati, ae, a esse |
| FUTUR |
| pignoratum esse |
| GERUNDIVO |
| pignorandus, a, um | |