Déclinaison / Conjugueur latin
praecantor - Diathèse passive
(praecanto, praecantas, praecantavi, praecantāre, praecantatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecantor |
| II sing. | praecantāris, praecantāre |
| III sing. | praecantātur |
| I plur. | praecantāmur |
| II plur. | praecantamĭni |
| III plur. | praecantantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecantābar |
| II sing. | praecantabāris, praecantabāre |
| III sing. | praecantabātur |
| I plur. | praecantabāmur |
| II plur. | praecantabamĭni |
| III plur. | praecantabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecantābor |
| II sing. | praecantabĕris, praecantabĕre |
| III sing. | praecantabĭtur |
| I plur. | praecantabĭmur |
| II plur. | praecantabimĭni |
| III plur. | praecantabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecantatus, a, um sum |
| II sing. | praecantatus, a, um es |
| III sing. | praecantatus, a, um est |
| I plur. | praecantati, ae, a sumus |
| II plur. | praecantati, ae, a estis |
| III plur. | praecantati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecantatus, a, um eram |
| II sing. | praecantatus, a, um eras |
| III sing. | praecantatus, a, um erat |
| I plur. | praecantati, ae, a eramus |
| II plur. | praecantati, ae, a eratis |
| III plur. | praecantati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecantatus, a, um ero |
| II sing. | praecantatus, a, um eris |
| III sing. | praecantatus, a, um erit |
| I plur. | praecantati, ae, a erimus |
| II plur. | praecantati, ae, a eritis |
| III plur. | praecantati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecanter |
| II sing. | praecantēris, praecantēre |
| III sing. | praecantētur |
| I plur. | praecantēmur |
| II plur. | praecantemĭni |
| III plur. | praecantentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecantārer |
| II sing. | praecantarēris, praecantarēre |
| III sing. | praecantarētur |
| I plur. | praecantarēmur |
| II plur. | praecantaremĭni |
| III plur. | praecantarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecantatus, a, um sim |
| II sing. | praecantatus, a, um sis |
| III sing. | praecantatus, a, um sit |
| I plur. | praecantati, ae, a simus |
| II plur. | praecantati, ae, a sitis |
| III plur. | praecantati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecantatus, a, um essem |
| II sing. | praecantatus, a, um esses |
| III sing. | praecantatus, a, um esset |
| I plur. | praecantati, ae, a essemus |
| II plur. | praecantati, ae, a essetis |
| III plur. | praecantati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecantāre |
| II plur. | praecantamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praecantātor |
| III sing. | praecantātor |
| II plur. | |
| III plur. | praecantantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praecantatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecantāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praecantatus, a, um esse |
| Plurale: | praecantati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praecantatum esse |
| GERUNDIVO |
| praecantandus, a, um | |