Déclinaison / Conjugueur latin
praecurror - Diathèse passive
(praecurro, praecurris, praecurri, praecurrĕre, praecursum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecurror |
| II sing. | praecurrĕris, praecurrĕre |
| III sing. | praecurrĭtur |
| I plur. | praecurrĭmur |
| II plur. | praecurrimĭni |
| III plur. | praecurruntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecurrēbar |
| II sing. | praecurrebāris, praecurrebāre |
| III sing. | praecurrebātur |
| I plur. | praecurrebāmur |
| II plur. | praecurrebamĭni |
| III plur. | praecurrebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecurrar |
| II sing. | praecurrēris, praecurrēre |
| III sing. | praecurrētur |
| I plur. | praecurrēmur |
| II plur. | praecurremĭni |
| III plur. | praecurrentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecursus, a, um sum |
| II sing. | praecursus, a, um es |
| III sing. | praecursus, a, um est |
| I plur. | praecursi, ae, a sumus |
| II plur. | praecursi, ae, a estis |
| III plur. | praecursi, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecursus, a, um eram |
| II sing. | praecursus, a, um eras |
| III sing. | praecursus, a, um erat |
| I plur. | praecursi, ae, a eramus |
| II plur. | praecursi, ae, a eratis |
| III plur. | praecursi, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecursus, a, um ero |
| II sing. | praecursus, a, um eris |
| III sing. | praecursus, a, um erit |
| I plur. | praecursi, ae, a erimus |
| II plur. | praecursi, ae, a eritis |
| III plur. | praecursi, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecurrar |
| II sing. | praecurrāris, praecurrāre |
| III sing. | praecurrātur |
| I plur. | praecurrāmur |
| II plur. | praecurramĭni |
| III plur. | praecurrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecurrĕrer |
| II sing. | praecurrerēris, praecurrerēre |
| III sing. | praecurrerētur |
| I plur. | praecurrerēmur |
| II plur. | praecurreremĭni |
| III plur. | praecurrerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecursus, a, um sim |
| II sing. | praecursus, a, um sis |
| III sing. | praecursus, a, um sit |
| I plur. | praecursi, ae, a simus |
| II plur. | praecursi, ae, a sitis |
| III plur. | praecursi, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecursus, a, um essem |
| II sing. | praecursus, a, um esses |
| III sing. | praecursus, a, um esset |
| I plur. | praecursi, ae, a essemus |
| II plur. | praecursi, ae, a essetis |
| III plur. | praecursi, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecurrĕre |
| II plur. | praecurrĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | praecurrĭtor |
| III sing. | praecurrĭtor |
| II plur. | |
| III plur. | praecurruntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praecursus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecurri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praecursus, a, um esse |
| Plurale: | praecursi, ae, a esse |
| FUTUR |
| praecursum esse |
| GERUNDIVO |
| praecurrendus, a, um |
| SUPIN |
| praecursu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECURROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|