Déclinaison / Conjugueur latin
praedestĭnor - Diathèse passive
(praedestĭno, praedestĭnas, praedestinavi, praedestĭnāre, praedestinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedestĭnor |
| II sing. | praedestĭnāris, praedestĭnāre |
| III sing. | praedestĭnātur |
| I plur. | praedestĭnāmur |
| II plur. | praedestĭnamĭni |
| III plur. | praedestĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedestĭnābar |
| II sing. | praedestĭnabāris, praedestĭnabāre |
| III sing. | praedestĭnabātur |
| I plur. | praedestĭnabāmur |
| II plur. | praedestĭnabamĭni |
| III plur. | praedestĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedestĭnābor |
| II sing. | praedestĭnabĕris, praedestĭnabĕre |
| III sing. | praedestĭnabĭtur |
| I plur. | praedestĭnabĭmur |
| II plur. | praedestĭnabimĭni |
| III plur. | praedestĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedestinatus, a, um sum |
| II sing. | praedestinatus, a, um es |
| III sing. | praedestinatus, a, um est |
| I plur. | praedestinati, ae, a sumus |
| II plur. | praedestinati, ae, a estis |
| III plur. | praedestinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedestinatus, a, um eram |
| II sing. | praedestinatus, a, um eras |
| III sing. | praedestinatus, a, um erat |
| I plur. | praedestinati, ae, a eramus |
| II plur. | praedestinati, ae, a eratis |
| III plur. | praedestinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praedestinatus, a, um ero |
| II sing. | praedestinatus, a, um eris |
| III sing. | praedestinatus, a, um erit |
| I plur. | praedestinati, ae, a erimus |
| II plur. | praedestinati, ae, a eritis |
| III plur. | praedestinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedestĭner |
| II sing. | praedestĭnēris, praedestĭnēre |
| III sing. | praedestĭnētur |
| I plur. | praedestĭnēmur |
| II plur. | praedestĭnemĭni |
| III plur. | praedestĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedestĭnārer |
| II sing. | praedestĭnarēris, praedestĭnarēre |
| III sing. | praedestĭnarētur |
| I plur. | praedestĭnarēmur |
| II plur. | praedestĭnaremĭni |
| III plur. | praedestĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praedestinatus, a, um sim |
| II sing. | praedestinatus, a, um sis |
| III sing. | praedestinatus, a, um sit |
| I plur. | praedestinati, ae, a simus |
| II plur. | praedestinati, ae, a sitis |
| III plur. | praedestinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praedestinatus, a, um essem |
| II sing. | praedestinatus, a, um esses |
| III sing. | praedestinatus, a, um esset |
| I plur. | praedestinati, ae, a essemus |
| II plur. | praedestinati, ae, a essetis |
| III plur. | praedestinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedestĭnāre |
| II plur. | praedestĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praedestĭnātor |
| III sing. | praedestĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | praedestĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praedestinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praedestĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praedestinatus, a, um esse |
| Plurale: | praedestinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praedestinatum esse |
| GERUNDIVO |
| praedestĭnandus, a, um | |