Déclinaison / Conjugueur latin
praedūror - Diathèse passive
(praedūro, praedūras, praeduravi, praedūrāre, praeduratum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praedūror |
| II sing. | praedūrāris, praedūrāre |
| III sing. | praedūrātur |
| I plur. | praedūrāmur |
| II plur. | praedūramĭni |
| III plur. | praedūrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedūrābar |
| II sing. | praedūrabāris, praedūrabāre |
| III sing. | praedūrabātur |
| I plur. | praedūrabāmur |
| II plur. | praedūrabamĭni |
| III plur. | praedūrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praedūrābor |
| II sing. | praedūrabĕris, praedūrabĕre |
| III sing. | praedūrabĭtur |
| I plur. | praedūrabĭmur |
| II plur. | praedūrabimĭni |
| III plur. | praedūrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeduratus, a, um sum |
| II sing. | praeduratus, a, um es |
| III sing. | praeduratus, a, um est |
| I plur. | praedurati, ae, a sumus |
| II plur. | praedurati, ae, a estis |
| III plur. | praedurati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeduratus, a, um eram |
| II sing. | praeduratus, a, um eras |
| III sing. | praeduratus, a, um erat |
| I plur. | praedurati, ae, a eramus |
| II plur. | praedurati, ae, a eratis |
| III plur. | praedurati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeduratus, a, um ero |
| II sing. | praeduratus, a, um eris |
| III sing. | praeduratus, a, um erit |
| I plur. | praedurati, ae, a erimus |
| II plur. | praedurati, ae, a eritis |
| III plur. | praedurati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praedūrer |
| II sing. | praedūrēris, praedūrēre |
| III sing. | praedūrētur |
| I plur. | praedūrēmur |
| II plur. | praedūremĭni |
| III plur. | praedūrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praedūrārer |
| II sing. | praedūrarēris, praedūrarēre |
| III sing. | praedūrarētur |
| I plur. | praedūrarēmur |
| II plur. | praedūraremĭni |
| III plur. | praedūrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeduratus, a, um sim |
| II sing. | praeduratus, a, um sis |
| III sing. | praeduratus, a, um sit |
| I plur. | praedurati, ae, a simus |
| II plur. | praedurati, ae, a sitis |
| III plur. | praedurati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeduratus, a, um essem |
| II sing. | praeduratus, a, um esses |
| III sing. | praeduratus, a, um esset |
| I plur. | praedurati, ae, a essemus |
| II plur. | praedurati, ae, a essetis |
| III plur. | praedurati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praedūrāre |
| II plur. | praedūramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praedūrātor |
| III sing. | praedūrātor |
| II plur. | |
| III plur. | praedūrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeduratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praedūrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeduratus, a, um esse |
| Plurale: | praedurati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praeduratum esse |
| GERUNDIVO |
| praedūrandus, a, um |
| SUPIN |
| praeduratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEDUROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|