Déclinaison / Conjugueur latin
praefōcor - Diathèse passive
(praefōco, praefōcas, praefocavi, praefōcāre, praefocatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praefōcor |
| II sing. | praefōcāris, praefōcāre |
| III sing. | praefōcātur |
| I plur. | praefōcāmur |
| II plur. | praefōcamĭni |
| III plur. | praefōcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefōcābar |
| II sing. | praefōcabāris, praefōcabāre |
| III sing. | praefōcabātur |
| I plur. | praefōcabāmur |
| II plur. | praefōcabamĭni |
| III plur. | praefōcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praefōcābor |
| II sing. | praefōcabĕris, praefōcabĕre |
| III sing. | praefōcabĭtur |
| I plur. | praefōcabĭmur |
| II plur. | praefōcabimĭni |
| III plur. | praefōcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praefocatus, a, um sum |
| II sing. | praefocatus, a, um es |
| III sing. | praefocatus, a, um est |
| I plur. | praefocati, ae, a sumus |
| II plur. | praefocati, ae, a estis |
| III plur. | praefocati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefocatus, a, um eram |
| II sing. | praefocatus, a, um eras |
| III sing. | praefocatus, a, um erat |
| I plur. | praefocati, ae, a eramus |
| II plur. | praefocati, ae, a eratis |
| III plur. | praefocati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefocatus, a, um ero |
| II sing. | praefocatus, a, um eris |
| III sing. | praefocatus, a, um erit |
| I plur. | praefocati, ae, a erimus |
| II plur. | praefocati, ae, a eritis |
| III plur. | praefocati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praefōcer |
| II sing. | praefōcēris, praefōcēre |
| III sing. | praefōcētur |
| I plur. | praefōcēmur |
| II plur. | praefōcemĭni |
| III plur. | praefōcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefōcārer |
| II sing. | praefōcarēris, praefōcarēre |
| III sing. | praefōcarētur |
| I plur. | praefōcarēmur |
| II plur. | praefōcaremĭni |
| III plur. | praefōcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praefocatus, a, um sim |
| II sing. | praefocatus, a, um sis |
| III sing. | praefocatus, a, um sit |
| I plur. | praefocati, ae, a simus |
| II plur. | praefocati, ae, a sitis |
| III plur. | praefocati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefocatus, a, um essem |
| II sing. | praefocatus, a, um esses |
| III sing. | praefocatus, a, um esset |
| I plur. | praefocati, ae, a essemus |
| II plur. | praefocati, ae, a essetis |
| III plur. | praefocati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praefōcāre |
| II plur. | praefōcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praefōcātor |
| III sing. | praefōcātor |
| II plur. | |
| III plur. | praefōcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praefocatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praefōcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praefocatus, a, um esse |
| Plurale: | praefocati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praefocatum esse |
| GERUNDIVO |
| praefōcandus, a, um | |