Déclinaison / Conjugueur latin
praefringo - Diathèse active
(praefringo, praefringis, praefregi, praefringĕre, praefractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praefringo |
| II sing. | praefringis |
| III sing. | praefringit |
| I plur. | praefringĭmus |
| II plur. | praefringĭtis |
| III plur. | praefringunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefringēbam |
| II sing. | praefringēbas |
| III sing. | praefringēbat |
| I plur. | praefringebāmus |
| II plur. | praefringebātis |
| III plur. | praefringēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praefringam |
| II sing. | praefringes |
| III sing. | praefringet |
| I plur. | praefringēmus |
| II plur. | praefringētis |
| III plur. | praefringent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefregi |
| II sing. | praefregisti |
| III sing. | praefregit |
| I plur. | praefregĭmus |
| II plur. | praefregistis |
| III plur. | praefregērunt, praefregēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefregĕram |
| II sing. | praefregĕras |
| III sing. | praefregĕrat |
| I plur. | praefregerāmus |
| II plur. | praefregerātis |
| III plur. | praefregĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefregĕro |
| II sing. | praefregĕris |
| III sing. | praefregĕrit |
| I plur. | praefregerĭmus |
| II plur. | praefregerĭtis |
| III plur. | praefregĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praefringam |
| II sing. | praefringas |
| III sing. | praefringat |
| I plur. | praefringāmus |
| II plur. | praefringātis |
| III plur. | praefringant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefringĕrem |
| II sing. | praefringĕres |
| III sing. | praefringĕret |
| I plur. | praefringerēmus |
| II plur. | praefringerētis |
| III plur. | praefringĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefregĕrim |
| II sing. | praefregĕris |
| III sing. | praefregĕrit |
| I plur. | praefregerĭmus |
| II plur. | praefregerĭtis |
| III plur. | praefregĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefregissem |
| II sing. | praefregisses |
| III sing. | praefregisset |
| I plur. | praefregissēmus |
| II plur. | praefregissētis |
| III plur. | praefregissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praefringĕ |
| II plur. | praefringĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praefringĭto |
| III sing. | praefringĭto |
| II plur. | praefringitōte |
| III plur. | praefringunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praefringens, –entis |
| FUTUR |
| praefractūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praefringĕre |
| PARFAIT |
| praefregisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praefractūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praefractūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praefringendi |
| Datif: | praefringendo |
| Accusatif: | ad praefringendum |
| Ablatif: | praefringendo |
| SUPIN |
| praefractum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFRINGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
