Déclinaison / Conjugueur latin
praefŭgĭo - Diathèse active
(praefŭgĭo, praefŭgis, praefŭgĕre, praefugi)
verbe intransitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praefŭgĭo |
| II sing. | praefŭgis |
| III sing. | praefŭgit |
| I plur. | praefŭgīmus |
| II plur. | praefŭgītis |
| III plur. | praefŭgĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefŭgiēbam |
| II sing. | praefŭgiēbas |
| III sing. | praefŭgiēbat |
| I plur. | praefŭgiebāmus |
| II plur. | praefŭgiebātis |
| III plur. | praefŭgiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praefŭgĭam |
| II sing. | praefŭgĭes |
| III sing. | praefŭgĭet |
| I plur. | praefŭgiēmus |
| II plur. | praefŭgiētis |
| III plur. | praefŭgĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefugi |
| II sing. | praefugisti |
| III sing. | praefugit |
| I plur. | praefugĭmus |
| II plur. | praefugistis |
| III plur. | praefugērunt, praefugēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefugĕram |
| II sing. | praefugĕras |
| III sing. | praefugĕrat |
| I plur. | praefugerāmus |
| II plur. | praefugerātis |
| III plur. | praefugĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praefugĕro |
| II sing. | praefugĕris |
| III sing. | praefugĕrit |
| I plur. | praefugerĭmus |
| II plur. | praefugerĭtis |
| III plur. | praefugĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praefŭgĭam |
| II sing. | praefŭgĭas |
| III sing. | praefŭgĭat |
| I plur. | praefŭgiāmus |
| II plur. | praefŭgiātis |
| III plur. | praefŭgĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praefŭgĕrem |
| II sing. | praefŭgĕres |
| III sing. | praefŭgĕret |
| I plur. | praefŭgerēmus |
| II plur. | praefŭgerētis |
| III plur. | praefŭgĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praefugĕrim |
| II sing. | praefugĕris |
| III sing. | praefugĕrit |
| I plur. | praefugerĭmus |
| II plur. | praefugerĭtis |
| III plur. | praefugĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praefugissem |
| II sing. | praefugisses |
| III sing. | praefugisset |
| I plur. | praefugissēmus |
| II plur. | praefugissētis |
| III plur. | praefugissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praefŭge |
| II plur. | praefŭgĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praefŭgĭto |
| III sing. | praefŭgĭto |
| II plur. | praefŭgitōte |
| III plur. | praefŭgiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praefŭgiens, –ientis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praefŭgĕre |
| PARFAIT |
| praefugisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praefŭgiendi |
| Datif: | praefŭgiendo |
| Accusatif: | ad praefŭgiendum |
| Ablatif: | praefŭgiendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFUGIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
