Déclinaison / Conjugueur latin
praegrăvor - Diathèse passive
(praegrăvo, praegrăvas, praegravavi, praegrăvāre, praegravatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praegrăvor |
| II sing. | praegrăvāris, praegrăvāre |
| III sing. | praegrăvātur |
| I plur. | praegrăvāmur |
| II plur. | praegrăvamĭni |
| III plur. | praegrăvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegrăvābar |
| II sing. | praegrăvabāris, praegrăvabāre |
| III sing. | praegrăvabātur |
| I plur. | praegrăvabāmur |
| II plur. | praegrăvabamĭni |
| III plur. | praegrăvabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praegrăvābor |
| II sing. | praegrăvabĕris, praegrăvabĕre |
| III sing. | praegrăvabĭtur |
| I plur. | praegrăvabĭmur |
| II plur. | praegrăvabimĭni |
| III plur. | praegrăvabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegravatus, a, um sum |
| II sing. | praegravatus, a, um es |
| III sing. | praegravatus, a, um est |
| I plur. | praegravati, ae, a sumus |
| II plur. | praegravati, ae, a estis |
| III plur. | praegravati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegravatus, a, um eram |
| II sing. | praegravatus, a, um eras |
| III sing. | praegravatus, a, um erat |
| I plur. | praegravati, ae, a eramus |
| II plur. | praegravati, ae, a eratis |
| III plur. | praegravati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praegravatus, a, um ero |
| II sing. | praegravatus, a, um eris |
| III sing. | praegravatus, a, um erit |
| I plur. | praegravati, ae, a erimus |
| II plur. | praegravati, ae, a eritis |
| III plur. | praegravati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praegrăver |
| II sing. | praegrăvēris, praegrăvēre |
| III sing. | praegrăvētur |
| I plur. | praegrăvēmur |
| II plur. | praegrăvemĭni |
| III plur. | praegrăventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegrăvārer |
| II sing. | praegrăvarēris, praegrăvarēre |
| III sing. | praegrăvarētur |
| I plur. | praegrăvarēmur |
| II plur. | praegrăvaremĭni |
| III plur. | praegrăvarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegravatus, a, um sim |
| II sing. | praegravatus, a, um sis |
| III sing. | praegravatus, a, um sit |
| I plur. | praegravati, ae, a simus |
| II plur. | praegravati, ae, a sitis |
| III plur. | praegravati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegravatus, a, um essem |
| II sing. | praegravatus, a, um esses |
| III sing. | praegravatus, a, um esset |
| I plur. | praegravati, ae, a essemus |
| II plur. | praegravati, ae, a essetis |
| III plur. | praegravati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praegrăvāre |
| II plur. | praegrăvamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praegrăvātor |
| III sing. | praegrăvātor |
| II plur. | |
| III plur. | praegrăvantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praegravatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praegrăvāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praegravatus, a, um esse |
| Plurale: | praegravati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praegravatum esse |
| GERUNDIVO |
| praegrăvandus, a, um |
| SUPIN |
| praegravatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGRAVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|