GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin

praegrĕdĭor - Diathèse active

(praegrĕdĭor, praegrĕdĕris, praegrĕdi, praegressus, praegressum)

verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison in -io

Voir la traduction de ce mot

FORME DÉPONENTE:

INDICATIF

PRÉSENT
I sing.	praegrĕdĭor
II sing.	praegrĕdĕris, praegrĕdĕre
III sing.	praegrĕdītur
I plur.	praegrĕdīmur
II plur.	praegrĕdimĭni
III plur.	praegrĕdiuntur
IMPARFAIT
I sing.	praegrĕdiēbar
II sing.	praegrĕdiebāris, praegrĕdiebāre
III sing.	praegrĕdiebātur
I plur.	praegrĕdiebāmur
II plur.	praegrĕdiebamĭni
III plur.	praegrĕdiebantur
FUTUR SIMPLE
I sing.	praegrĕdĭar
II sing.	praegrĕdiēris, praegrĕdiēre
III sing.	praegrĕdiētur
I plur.	praegrĕdiēmur
II plur.	praegrĕdiemĭni
III plur.	praegrĕdientur

PARFAIT
I sing.	praegressus, –a, –um sum
II sing.	praegressus, –a, –um es
III sing.	praegressus, –a, –um est
I plur.	praegressi, –ae, –a sumus
II plur.	praegressi, –ae, –a estis
III plur.	praegressi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
I sing.	praegressus, –a, –um eram
II sing.	praegressus, –a, –um eras
III sing.	praegressus, –a, –um erat
I plur.	praegressi, –ae, –a eramus
II plur.	praegressi, –ae, –a eratis
III plur.	praegressi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
I sing.	praegressus, –a, –um ero
II sing.	praegressus, –a, –um eris
III sing.	praegressus, –a, –um erit
I plur.	praegressi, –ae, –a erimus
II plur.	praegressi, –ae, –a eritis
III plur.	praegressi, –ae, –a erunt

SUBJONCTIF

PRÉSENT
I sing.	praegrĕdĭar
II sing.	praegrĕdiāris, praegrĕdiāre
III sing.	praegrĕdiātur
I plur.	praegrĕdiāmur
II plur.	praegrĕdiamĭni
III plur.	praegrĕdiantur
IMPARFAIT
I sing.	praegrĕdĕrer
II sing.	praegrĕderēris, praegrĕderēre
III sing.	praegrĕderētur
I plur.	praegrĕderēmur
II plur.	praegrĕderēmini
III plur.	praegrĕderentur

PARFAIT
I sing.	praegressus, –a, –um sim
II sing.	praegressus, –a, –um sis
III sing.	praegressus, –a, –um sit
I plur.	praegressi, –ae, –a simus
II plur.	praegressi, –ae, –a sitis
III plur.	praegressi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
I sing.	praegressus, –a, –um essem
II sing.	praegressus, –a, –um esses
III sing.	praegressus, –a, –um esset
I plur.	praegressi, –ae, –a essemus
II plur.	praegressi, –ae, –a essetis
III plur.	praegressi, –ae, –a essent

IMPÉRATIF
PRÉSENT
II sing.	praegrĕdĕre
II plur.	praegrĕdimĭni
FUTUR
II sing.	praegrĕdītor
III sing.	praegrĕdītor
II plur.	–
III plur.	praegrĕdiuntor

INFINITO
PRÉSENT
praegrĕdi
PARFAIT
Singolare:	praegressus, –a, –um esse
Plurale:	praegressi, –ae, –a esse
FUTUR
Singolare:	praegressūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:	praegressūros, –as, –a esse