Déclinaison / Conjugueur latin
praelŏcor - Diathèse passive
(praelŏco, praelŏcas, praelocavi, praelŏcāre, praelocatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praelŏcor |
| II sing. | praelŏcāris, praelŏcāre |
| III sing. | praelŏcātur |
| I plur. | praelŏcāmur |
| II plur. | praelŏcamĭni |
| III plur. | praelŏcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelŏcābar |
| II sing. | praelŏcabāris, praelŏcabāre |
| III sing. | praelŏcabātur |
| I plur. | praelŏcabāmur |
| II plur. | praelŏcabamĭni |
| III plur. | praelŏcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praelŏcābor |
| II sing. | praelŏcabĕris, praelŏcabĕre |
| III sing. | praelŏcabĭtur |
| I plur. | praelŏcabĭmur |
| II plur. | praelŏcabimĭni |
| III plur. | praelŏcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praelocatus, –a, –um sum |
| II sing. | praelocatus, –a, –um es |
| III sing. | praelocatus, –a, –um est |
| I plur. | praelocati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praelocati, –ae, –a estis |
| III plur. | praelocati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praelocatus, –a, –um eram |
| II sing. | praelocatus, –a, –um eras |
| III sing. | praelocatus, –a, –um erat |
| I plur. | praelocati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praelocati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praelocati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praelocatus, –a, –um ero |
| II sing. | praelocatus, –a, –um eris |
| III sing. | praelocatus, –a, –um erit |
| I plur. | praelocati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praelocati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praelocati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praelŏcer |
| II sing. | praelŏcēris, praelŏcēre |
| III sing. | praelŏcētur |
| I plur. | praelŏcēmur |
| II plur. | praelŏcemĭni |
| III plur. | praelŏcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelŏcārer |
| II sing. | praelŏcarēris, praelŏcarēre |
| III sing. | praelŏcarētur |
| I plur. | praelŏcarēmur |
| II plur. | praelŏcaremĭni |
| III plur. | praelŏcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praelocatus, –a, –um sim |
| II sing. | praelocatus, –a, –um sis |
| III sing. | praelocatus, –a, –um sit |
| I plur. | praelocati, –ae, –a simus |
| II plur. | praelocati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praelocati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praelocatus, –a, –um essem |
| II sing. | praelocatus, –a, –um esses |
| III sing. | praelocatus, –a, –um esset |
| I plur. | praelocati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praelocati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praelocati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praelŏcāre |
| II plur. | praelŏcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praelŏcātor |
| III sing. | praelŏcātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praelŏcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praelocatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praelŏcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praelocatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praelocati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praelocatum esse |
| GERUNDIVO |
| praelŏcandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praelocatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELOCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
