Déclinaison / Conjugueur latin
praemonstro - Diathèse active
(praemonstro, praemonstras, praemonstravi, praemonstrāre, praemonstratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemonstro |
| II sing. | praemonstras |
| III sing. | praemonstrat |
| I plur. | praemonstrāmus |
| II plur. | praemonstrātis |
| III plur. | praemonstrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemonstrābam |
| II sing. | praemonstrābas |
| III sing. | praemonstrābat |
| I plur. | praemonstrabāmus |
| II plur. | praemonstrabātis |
| III plur. | praemonstrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemonstrābo |
| II sing. | praemonstrābis |
| III sing. | praemonstrābit |
| I plur. | praemonstrabĭmus |
| II plur. | praemonstrabĭtis |
| III plur. | praemonstrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praemonstravi |
| II sing. | praemonstravisti |
| III sing. | praemonstravit |
| I plur. | praemonstravĭmus |
| II plur. | praemonstravistis |
| III plur. | praemonstravērunt, praemonstravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemonstravĕram |
| II sing. | praemonstravĕras |
| III sing. | praemonstravĕrat |
| I plur. | praemonstraverāmus |
| II plur. | praemonstraverātis |
| III plur. | praemonstravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemonstravĕro |
| II sing. | praemonstravĕris |
| III sing. | praemonstravĕrit |
| I plur. | praemonstraverĭmus |
| II plur. | praemonstraverĭtis |
| III plur. | praemonstravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemonstrem |
| II sing. | praemonstres |
| III sing. | praemonstret |
| I plur. | praemonstrēmus |
| II plur. | praemonstrētis |
| III plur. | praemonstrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemonstrārem |
| II sing. | praemonstrāres |
| III sing. | praemonstrāret |
| I plur. | praemonstrarēmus |
| II plur. | praemonstrarētis |
| III plur. | praemonstrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praemonstravĕrim |
| II sing. | praemonstravĕris |
| III sing. | praemonstravĕrit |
| I plur. | praemonstraverĭmus |
| II plur. | praemonstraverĭtis |
| III plur. | praemonstravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemonstravissem |
| II sing. | praemonstravisses |
| III sing. | praemonstravisset |
| I plur. | praemonstravissēmus |
| II plur. | praemonstravissētis |
| III plur. | praemonstravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemonstra |
| II plur. | praemonstrāte |
| FUTUR |
| II sing. | praemonstrāto |
| III sing. | praemonstrāto |
| II plur. | praemonstratōte |
| III plur. | praemonstranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praemonstrans, antis |
| FUTUR |
| praemonstratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praemonstrāre |
| PARFAIT |
| praemonstravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praemonstratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praemonstratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praemonstrandi |
| Datif: | praemonstrando |
| Accusatif: | ad praemonstrandum |
| Ablatif: | praemonstrando |
| SUPIN |
| praemonstratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMONSTRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|