Déclinaison / Conjugueur latin
praemonstror - Diathèse passive
(praemonstro, praemonstras, praemonstravi, praemonstrāre, praemonstratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemonstror |
| II sing. | praemonstrāris, praemonstrāre |
| III sing. | praemonstrātur |
| I plur. | praemonstrāmur |
| II plur. | praemonstramĭni |
| III plur. | praemonstrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemonstrābar |
| II sing. | praemonstrabāris, praemonstrabāre |
| III sing. | praemonstrabātur |
| I plur. | praemonstrabāmur |
| II plur. | praemonstrabamĭni |
| III plur. | praemonstrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemonstrābor |
| II sing. | praemonstrabĕris, praemonstrabĕre |
| III sing. | praemonstrabĭtur |
| I plur. | praemonstrabĭmur |
| II plur. | praemonstrabimĭni |
| III plur. | praemonstrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemonstratus, a, um sum |
| II sing. | praemonstratus, a, um es |
| III sing. | praemonstratus, a, um est |
| I plur. | praemonstrati, ae, a sumus |
| II plur. | praemonstrati, ae, a estis |
| III plur. | praemonstrati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemonstratus, a, um eram |
| II sing. | praemonstratus, a, um eras |
| III sing. | praemonstratus, a, um erat |
| I plur. | praemonstrati, ae, a eramus |
| II plur. | praemonstrati, ae, a eratis |
| III plur. | praemonstrati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemonstratus, a, um ero |
| II sing. | praemonstratus, a, um eris |
| III sing. | praemonstratus, a, um erit |
| I plur. | praemonstrati, ae, a erimus |
| II plur. | praemonstrati, ae, a eritis |
| III plur. | praemonstrati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemonstrer |
| II sing. | praemonstrēris, praemonstrēre |
| III sing. | praemonstrētur |
| I plur. | praemonstrēmur |
| II plur. | praemonstremĭni |
| III plur. | praemonstrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemonstrārer |
| II sing. | praemonstrarēris, praemonstrarēre |
| III sing. | praemonstrarētur |
| I plur. | praemonstrarēmur |
| II plur. | praemonstraremĭni |
| III plur. | praemonstrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemonstratus, a, um sim |
| II sing. | praemonstratus, a, um sis |
| III sing. | praemonstratus, a, um sit |
| I plur. | praemonstrati, ae, a simus |
| II plur. | praemonstrati, ae, a sitis |
| III plur. | praemonstrati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemonstratus, a, um essem |
| II sing. | praemonstratus, a, um esses |
| III sing. | praemonstratus, a, um esset |
| I plur. | praemonstrati, ae, a essemus |
| II plur. | praemonstrati, ae, a essetis |
| III plur. | praemonstrati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemonstrāre |
| II plur. | praemonstramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemonstrātor |
| III sing. | praemonstrātor |
| II plur. | |
| III plur. | praemonstrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praemonstratus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemonstrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praemonstratus, a, um esse |
| Plurale: | praemonstrati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praemonstratum esse |
| GERUNDIVO |
| praemonstrandus, a, um | |