Déclinaison / Conjugueur latin
praemūnĭo - Diathèse active
(praemūnĭo, praemūnis, praemunivi, praemūnīre, praemunitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemūnĭo |
| II sing. | praemūnis |
| III sing. | praemūnit |
| I plur. | praemūnīmus |
| II plur. | praemūnītis |
| III plur. | praemūnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemūniēbam |
| II sing. | praemūniēbas |
| III sing. | praemūniēbat |
| I plur. | praemūniebāmus |
| II plur. | praemūniebātis |
| III plur. | praemūniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemūnĭam |
| II sing. | praemūnĭes |
| III sing. | praemūnĭet |
| I plur. | praemūniēmus |
| II plur. | praemūniētis |
| III plur. | praemūnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praemunivi |
| II sing. | praemunivisti |
| III sing. | praemunivit |
| I plur. | praemunivĭmus |
| II plur. | praemunivistis |
| III plur. | praemunivērunt, praemunivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemunivĕram |
| II sing. | praemunivĕras |
| III sing. | praemunivĕrat |
| I plur. | praemuniverāmus |
| II plur. | praemuniverātis |
| III plur. | praemunivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemunivĕro |
| II sing. | praemunivĕris |
| III sing. | praemunivĕrit |
| I plur. | praemuniverĭmus |
| II plur. | praemuniverĭtis |
| III plur. | praemunivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemūnĭam |
| II sing. | praemūnĭas |
| III sing. | praemūnĭat |
| I plur. | praemūniāmus |
| II plur. | praemūniātis |
| III plur. | praemūnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemūnīrem |
| II sing. | praemūnīres |
| III sing. | praemūnīret |
| I plur. | praemūnirēmus |
| II plur. | praemūnirētis |
| III plur. | praemūnīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praemunivĕrim |
| II sing. | praemunivĕris |
| III sing. | praemunivĕrit |
| I plur. | praemuniverĭmus |
| II plur. | praemuniverĭtis |
| III plur. | praemunivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemunivissem |
| II sing. | praemunivisses |
| III sing. | praemunivisset |
| I plur. | praemunivissēmus |
| II plur. | praemunivissētis |
| III plur. | praemunivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemūni |
| II plur. | praemūnīte |
| FUTUR |
| II sing. | praemūnīto |
| III sing. | praemūnīto |
| II plur. | praemūnitōte |
| III plur. | praemūniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praemūniens, ientis |
| FUTUR |
| praemunitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praemūnīre |
| PARFAIT |
| praemunivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praemunitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praemunitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praemūniendi |
| Datif: | praemūniendo |
| Accusatif: | ad praemūniendum |
| Ablatif: | praemūniendo |
| SUPIN |
| praemunitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMUNIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|