Déclinaison / Conjugueur latin
praemūnĭor - Diathèse passive
(praemūnĭo, praemūnis, praemunivi, praemūnīre, praemunitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemūnĭor |
| II sing. | praemūnīris, praemūnīre |
| III sing. | praemūnītur |
| I plur. | praemūnīmur |
| II plur. | praemūnimĭni |
| III plur. | praemūniuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemūniēbar |
| II sing. | praemūniebāris, praemūniebāre |
| III sing. | praemūniebātur |
| I plur. | praemūniebāmur |
| II plur. | praemūniebamĭni |
| III plur. | praemūniebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemūnĭar |
| II sing. | praemūniēris, praemūniēre |
| III sing. | praemūniētur |
| I plur. | praemūniēmur |
| II plur. | praemūniemĭni |
| III plur. | praemūnientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemunitus, a, um sum |
| II sing. | praemunitus, a, um es |
| III sing. | praemunitus, a, um est |
| I plur. | praemuniti, ae, a sumus |
| II plur. | praemuniti, ae, a estis |
| III plur. | praemuniti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemunitus, a, um eram |
| II sing. | praemunitus, a, um eras |
| III sing. | praemunitus, a, um erat |
| I plur. | praemuniti, ae, a eramus |
| II plur. | praemuniti, ae, a eratis |
| III plur. | praemuniti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemunitus, a, um ero |
| II sing. | praemunitus, a, um eris |
| III sing. | praemunitus, a, um erit |
| I plur. | praemuniti, ae, a erimus |
| II plur. | praemuniti, ae, a eritis |
| III plur. | praemuniti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemūnĭar |
| II sing. | praemūniāris, praemūniāre |
| III sing. | praemūniātur |
| I plur. | praemūniāmur |
| II plur. | praemūniamĭni |
| III plur. | praemūniantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemūnīrer |
| II sing. | praemūnirēris, praemunivirēre |
| III sing. | praemūnirētur |
| I plur. | praemūnirēmur |
| II plur. | praemūnirēmini |
| III plur. | praemūnirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemunitus, a, um sim |
| II sing. | praemunitus, a, um sis |
| III sing. | praemunitus, a, um sit |
| I plur. | praemuniti, ae, a simus |
| II plur. | praemuniti, ae, a sitis |
| III plur. | praemuniti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemunitus, a, um essem |
| II sing. | praemunitus, a, um esses |
| III sing. | praemunitus, a, um esset |
| I plur. | praemuniti, ae, a essemus |
| II plur. | praemuniti, ae, a essetis |
| III plur. | praemuniti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemūnīre |
| II plur. | praemūnimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemūnītor |
| III sing. | praemūnītor |
| II plur. | |
| III plur. | praemūniuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praemunitus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemūnīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praemunitus, a, um esse |
| Plurale: | praemuniti, ae, a esse |
| FUTUR |
| praemunitum esse |
| GERUNDIVO |
| praemūniendus, a, um |
| SUPIN |
| praemunitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMUNIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|