Déclinaison / Conjugueur latin
praenuncio - Diathèse active
(praenuncio, praenuncias, praenunciavi, praenunciāre, praenunciatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuncio |
| II sing. | praenuncias |
| III sing. | praenunciat |
| I plur. | praenunciāmus |
| II plur. | praenunciātis |
| III plur. | praenunciant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenunciābam |
| II sing. | praenunciābas |
| III sing. | praenunciābat |
| I plur. | praenunciabāmus |
| II plur. | praenunciabātis |
| III plur. | praenunciābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenunciābo |
| II sing. | praenunciābis |
| III sing. | praenunciābit |
| I plur. | praenunciabĭmus |
| II plur. | praenunciabĭtis |
| III plur. | praenunciābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praenunciavi |
| II sing. | praenunciavisti |
| III sing. | praenunciavit |
| I plur. | praenunciavĭmus |
| II plur. | praenunciavistis |
| III plur. | praenunciavērunt, praenunciavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenunciavĕram |
| II sing. | praenunciavĕras |
| III sing. | praenunciavĕrat |
| I plur. | praenunciaverāmus |
| II plur. | praenunciaverātis |
| III plur. | praenunciavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenunciavĕro |
| II sing. | praenunciavĕris |
| III sing. | praenunciavĕrit |
| I plur. | praenunciaverĭmus |
| II plur. | praenunciaverĭtis |
| III plur. | praenunciavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenunciem |
| II sing. | praenuncies |
| III sing. | praenunciet |
| I plur. | praenunciēmus |
| II plur. | praenunciētis |
| III plur. | praenuncient |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenunciārem |
| II sing. | praenunciāres |
| III sing. | praenunciāret |
| I plur. | praenunciarēmus |
| II plur. | praenunciarētis |
| III plur. | praenunciārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praenunciavĕrim |
| II sing. | praenunciavĕris |
| III sing. | praenunciavĕrit |
| I plur. | praenunciaverĭmus |
| II plur. | praenunciaverĭtis |
| III plur. | praenunciavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenunciavissem |
| II sing. | praenunciavisses |
| III sing. | praenunciavisset |
| I plur. | praenunciavissēmus |
| II plur. | praenunciavissētis |
| III plur. | praenunciavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenuncia |
| II plur. | praenunciāte |
| FUTUR |
| II sing. | praenunciāto |
| III sing. | praenunciāto |
| II plur. | praenunciatōte |
| III plur. | praenuncianto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praenuncians, antis |
| FUTUR |
| praenunciatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praenunciāre |
| PARFAIT |
| praenunciavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praenunciatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praenunciatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praenunciandi |
| Datif: | praenunciando |
| Accusatif: | ad praenunciandum |
| Ablatif: | praenunciando |
| SUPIN |
| praenunciatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENUNCIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|