Déclinaison / Conjugueur latin
praenuncior - Diathèse passive
(praenuncio, praenuncias, praenunciavi, praenunciāre, praenunciatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuncior |
| II sing. | praenunciāris, praenunciāre |
| III sing. | praenunciātur |
| I plur. | praenunciāmur |
| II plur. | praenunciamĭni |
| III plur. | praenunciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenunciābar |
| II sing. | praenunciabāris, praenunciabāre |
| III sing. | praenunciabātur |
| I plur. | praenunciabāmur |
| II plur. | praenunciabamĭni |
| III plur. | praenunciabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenunciābor |
| II sing. | praenunciabĕris, praenunciabĕre |
| III sing. | praenunciabĭtur |
| I plur. | praenunciabĭmur |
| II plur. | praenunciabimĭni |
| III plur. | praenunciabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenunciatus, a, um sum |
| II sing. | praenunciatus, a, um es |
| III sing. | praenunciatus, a, um est |
| I plur. | praenunciati, ae, a sumus |
| II plur. | praenunciati, ae, a estis |
| III plur. | praenunciati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenunciatus, a, um eram |
| II sing. | praenunciatus, a, um eras |
| III sing. | praenunciatus, a, um erat |
| I plur. | praenunciati, ae, a eramus |
| II plur. | praenunciati, ae, a eratis |
| III plur. | praenunciati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenunciatus, a, um ero |
| II sing. | praenunciatus, a, um eris |
| III sing. | praenunciatus, a, um erit |
| I plur. | praenunciati, ae, a erimus |
| II plur. | praenunciati, ae, a eritis |
| III plur. | praenunciati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuncier |
| II sing. | praenunciēris, praenunciēre |
| III sing. | praenunciētur |
| I plur. | praenunciēmur |
| II plur. | praenunciemĭni |
| III plur. | praenuncientur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenunciārer |
| II sing. | praenunciarēris, praenunciarēre |
| III sing. | praenunciarētur |
| I plur. | praenunciarēmur |
| II plur. | praenunciaremĭni |
| III plur. | praenunciarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenunciatus, a, um sim |
| II sing. | praenunciatus, a, um sis |
| III sing. | praenunciatus, a, um sit |
| I plur. | praenunciati, ae, a simus |
| II plur. | praenunciati, ae, a sitis |
| III plur. | praenunciati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenunciatus, a, um essem |
| II sing. | praenunciatus, a, um esses |
| III sing. | praenunciatus, a, um esset |
| I plur. | praenunciati, ae, a essemus |
| II plur. | praenunciati, ae, a essetis |
| III plur. | praenunciati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenunciāre |
| II plur. | praenunciamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praenunciātor |
| III sing. | praenunciātor |
| II plur. | |
| III plur. | praenunciantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praenunciatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praenunciāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praenunciatus, a, um esse |
| Plurale: | praenunciati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praenunciatum esse |
| GERUNDIVO |
| praenunciandus, a, um | |