Déclinaison / Conjugueur latin
praenuntĭor - Diathèse passive
(praenuntĭo, praenuntĭas, praenuntiavi, praenuntĭāre, praenuntiatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuntĭor |
| II sing. | praenuntĭāris, praenuntĭāre |
| III sing. | praenuntĭātur |
| I plur. | praenuntĭāmur |
| II plur. | praenuntĭamĭni |
| III plur. | praenuntĭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenuntĭābar |
| II sing. | praenuntĭabāris, praenuntĭabāre |
| III sing. | praenuntĭabātur |
| I plur. | praenuntĭabāmur |
| II plur. | praenuntĭabamĭni |
| III plur. | praenuntĭabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenuntĭābor |
| II sing. | praenuntĭabĕris, praenuntĭabĕre |
| III sing. | praenuntĭabĭtur |
| I plur. | praenuntĭabĭmur |
| II plur. | praenuntĭabimĭni |
| III plur. | praenuntĭabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenuntiatus, a, um sum |
| II sing. | praenuntiatus, a, um es |
| III sing. | praenuntiatus, a, um est |
| I plur. | praenuntiati, ae, a sumus |
| II plur. | praenuntiati, ae, a estis |
| III plur. | praenuntiati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenuntiatus, a, um eram |
| II sing. | praenuntiatus, a, um eras |
| III sing. | praenuntiatus, a, um erat |
| I plur. | praenuntiati, ae, a eramus |
| II plur. | praenuntiati, ae, a eratis |
| III plur. | praenuntiati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenuntiatus, a, um ero |
| II sing. | praenuntiatus, a, um eris |
| III sing. | praenuntiatus, a, um erit |
| I plur. | praenuntiati, ae, a erimus |
| II plur. | praenuntiati, ae, a eritis |
| III plur. | praenuntiati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenuntĭer |
| II sing. | praenuntĭēris, praenuntĭēre |
| III sing. | praenuntĭētur |
| I plur. | praenuntĭēmur |
| II plur. | praenuntĭemĭni |
| III plur. | praenuntĭentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenuntĭārer |
| II sing. | praenuntĭarēris, praenuntĭarēre |
| III sing. | praenuntĭarētur |
| I plur. | praenuntĭarēmur |
| II plur. | praenuntĭaremĭni |
| III plur. | praenuntĭarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenuntiatus, a, um sim |
| II sing. | praenuntiatus, a, um sis |
| III sing. | praenuntiatus, a, um sit |
| I plur. | praenuntiati, ae, a simus |
| II plur. | praenuntiati, ae, a sitis |
| III plur. | praenuntiati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenuntiatus, a, um essem |
| II sing. | praenuntiatus, a, um esses |
| III sing. | praenuntiatus, a, um esset |
| I plur. | praenuntiati, ae, a essemus |
| II plur. | praenuntiati, ae, a essetis |
| III plur. | praenuntiati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenuntĭāre |
| II plur. | praenuntĭamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praenuntĭātor |
| III sing. | praenuntĭātor |
| II plur. | |
| III plur. | praenuntĭantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praenuntiatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praenuntĭāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praenuntiatus, a, um esse |
| Plurale: | praenuntiati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praenuntiatum esse |
| GERUNDIVO |
| praenuntĭandus, a, um | |