Déclinaison / Conjugueur latin
praeordĭnor - Diathèse passive
(praeordĭno, praeordĭnas, praeordinavi, praeordĭnāre, praeordinatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeordĭnor |
| II sing. | praeordĭnāris, praeordĭnāre |
| III sing. | praeordĭnātur |
| I plur. | praeordĭnāmur |
| II plur. | praeordĭnamĭni |
| III plur. | praeordĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeordĭnābar |
| II sing. | praeordĭnabāris, praeordĭnabāre |
| III sing. | praeordĭnabātur |
| I plur. | praeordĭnabāmur |
| II plur. | praeordĭnabamĭni |
| III plur. | praeordĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeordĭnābor |
| II sing. | praeordĭnabĕris, praeordĭnabĕre |
| III sing. | praeordĭnabĭtur |
| I plur. | praeordĭnabĭmur |
| II plur. | praeordĭnabimĭni |
| III plur. | praeordĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeordinatus, a, um sum |
| II sing. | praeordinatus, a, um es |
| III sing. | praeordinatus, a, um est |
| I plur. | praeordinati, ae, a sumus |
| II plur. | praeordinati, ae, a estis |
| III plur. | praeordinati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeordinatus, a, um eram |
| II sing. | praeordinatus, a, um eras |
| III sing. | praeordinatus, a, um erat |
| I plur. | praeordinati, ae, a eramus |
| II plur. | praeordinati, ae, a eratis |
| III plur. | praeordinati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeordinatus, a, um ero |
| II sing. | praeordinatus, a, um eris |
| III sing. | praeordinatus, a, um erit |
| I plur. | praeordinati, ae, a erimus |
| II plur. | praeordinati, ae, a eritis |
| III plur. | praeordinati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeordĭner |
| II sing. | praeordĭnēris, praeordĭnēre |
| III sing. | praeordĭnētur |
| I plur. | praeordĭnēmur |
| II plur. | praeordĭnemĭni |
| III plur. | praeordĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeordĭnārer |
| II sing. | praeordĭnarēris, praeordĭnarēre |
| III sing. | praeordĭnarētur |
| I plur. | praeordĭnarēmur |
| II plur. | praeordĭnaremĭni |
| III plur. | praeordĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeordinatus, a, um sim |
| II sing. | praeordinatus, a, um sis |
| III sing. | praeordinatus, a, um sit |
| I plur. | praeordinati, ae, a simus |
| II plur. | praeordinati, ae, a sitis |
| III plur. | praeordinati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeordinatus, a, um essem |
| II sing. | praeordinatus, a, um esses |
| III sing. | praeordinatus, a, um esset |
| I plur. | praeordinati, ae, a essemus |
| II plur. | praeordinati, ae, a essetis |
| III plur. | praeordinati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeordĭnāre |
| II plur. | praeordĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praeordĭnātor |
| III sing. | praeordĭnātor |
| II plur. | |
| III plur. | praeordĭnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeordinatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praeordĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeordinatus, a, um esse |
| Plurale: | praeordinati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praeordinatum esse |
| GERUNDIVO |
| praeordĭnandus, a, um | |