Déclinaison / Conjugueur latin
praeostendo - Diathèse active
(praeostendo, praeostendis, praeostendi, praeostendĕre, praeostensum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praeostendo |
| II sing. | praeostendis |
| III sing. | praeostendit |
| I plur. | praeostendĭmus |
| II plur. | praeostendĭtis |
| III plur. | praeostendunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeostendēbam |
| II sing. | praeostendēbas |
| III sing. | praeostendēbat |
| I plur. | praeostendebāmus |
| II plur. | praeostendebātis |
| III plur. | praeostendēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeostendam |
| II sing. | praeostendes |
| III sing. | praeostendet |
| I plur. | praeostendēmus |
| II plur. | praeostendētis |
| III plur. | praeostendent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeostendi |
| II sing. | praeostendisti |
| III sing. | praeostendit |
| I plur. | praeostendĭmus |
| II plur. | praeostendistis |
| III plur. | praeostendērunt, praeostendēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeostendĕram |
| II sing. | praeostendĕras |
| III sing. | praeostendĕrat |
| I plur. | praeostenderāmus |
| II plur. | praeostenderātis |
| III plur. | praeostendĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeostendĕro |
| II sing. | praeostendĕris |
| III sing. | praeostendĕrit |
| I plur. | praeostenderĭmus |
| II plur. | praeostenderĭtis |
| III plur. | praeostendĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeostendam |
| II sing. | praeostendas |
| III sing. | praeostendat |
| I plur. | praeostendāmus |
| II plur. | praeostendātis |
| III plur. | praeostendant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeostendĕrem |
| II sing. | praeostendĕres |
| III sing. | praeostendĕret |
| I plur. | praeostenderēmus |
| II plur. | praeostenderētis |
| III plur. | praeostendĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeostendĕrim |
| II sing. | praeostendĕris |
| III sing. | praeostendĕrit |
| I plur. | praeostenderĭmus |
| II plur. | praeostenderĭtis |
| III plur. | praeostendĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeostendissem |
| II sing. | praeostendisses |
| III sing. | praeostendisset |
| I plur. | praeostendissēmus |
| II plur. | praeostendissētis |
| III plur. | praeostendissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeostendĕ |
| II plur. | praeostendĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praeostendĭto |
| III sing. | praeostendĭto |
| II plur. | praeostenditōte |
| III plur. | praeostendunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praeostendens, entis |
| FUTUR |
| praeostensūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praeostendĕre |
| PARFAIT |
| praeostendisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeostensūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praeostensūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praeostendendi |
| Datif: | praeostendendo |
| Accusatif: | ad praeostendendum |
| Ablatif: | praeostendendo |
| SUPIN |
| praeostensum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEOSTENDO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|