Déclinaison / Conjugueur latin
praerŏgor - Diathèse passive
(praerŏgo, praerŏgas, praerogavi, praerŏgāre, praerogatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praerŏgor |
| II sing. | praerŏgāris, praerŏgāre |
| III sing. | praerŏgātur |
| I plur. | praerŏgāmur |
| II plur. | praerŏgamĭni |
| III plur. | praerŏgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerŏgābar |
| II sing. | praerŏgabāris, praerŏgabāre |
| III sing. | praerŏgabātur |
| I plur. | praerŏgabāmur |
| II plur. | praerŏgabamĭni |
| III plur. | praerŏgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praerŏgābor |
| II sing. | praerŏgabĕris, praerŏgabĕre |
| III sing. | praerŏgabĭtur |
| I plur. | praerŏgabĭmur |
| II plur. | praerŏgabimĭni |
| III plur. | praerŏgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praerogatus, a, um sum |
| II sing. | praerogatus, a, um es |
| III sing. | praerogatus, a, um est |
| I plur. | praerogati, ae, a sumus |
| II plur. | praerogati, ae, a estis |
| III plur. | praerogati, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praerogatus, a, um eram |
| II sing. | praerogatus, a, um eras |
| III sing. | praerogatus, a, um erat |
| I plur. | praerogati, ae, a eramus |
| II plur. | praerogati, ae, a eratis |
| III plur. | praerogati, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praerogatus, a, um ero |
| II sing. | praerogatus, a, um eris |
| III sing. | praerogatus, a, um erit |
| I plur. | praerogati, ae, a erimus |
| II plur. | praerogati, ae, a eritis |
| III plur. | praerogati, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praerŏger |
| II sing. | praerŏgēris, praerŏgēre |
| III sing. | praerŏgētur |
| I plur. | praerŏgēmur |
| II plur. | praerŏgemĭni |
| III plur. | praerŏgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praerŏgārer |
| II sing. | praerŏgarēris, praerŏgarēre |
| III sing. | praerŏgarētur |
| I plur. | praerŏgarēmur |
| II plur. | praerŏgaremĭni |
| III plur. | praerŏgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praerogatus, a, um sim |
| II sing. | praerogatus, a, um sis |
| III sing. | praerogatus, a, um sit |
| I plur. | praerogati, ae, a simus |
| II plur. | praerogati, ae, a sitis |
| III plur. | praerogati, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praerogatus, a, um essem |
| II sing. | praerogatus, a, um esses |
| III sing. | praerogatus, a, um esset |
| I plur. | praerogati, ae, a essemus |
| II plur. | praerogati, ae, a essetis |
| III plur. | praerogati, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praerŏgāre |
| II plur. | praerŏgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praerŏgātor |
| III sing. | praerŏgātor |
| II plur. | |
| III plur. | praerŏgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praerogatus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praerŏgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praerogatus, a, um esse |
| Plurale: | praerogati, ae, a esse |
| FUTUR |
| praerogatum esse |
| GERUNDIVO |
| praerŏgandus, a, um | |