Déclinaison / Conjugueur latin
praescrībo - Diathèse active
(praescrībo, praescrībis, praescripsi, praescrībĕre, praescriptum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praescrībo |
| II sing. | praescrībis |
| III sing. | praescrībit |
| I plur. | praescrībĭmus |
| II plur. | praescrībĭtis |
| III plur. | praescrībunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praescrībēbam |
| II sing. | praescrībēbas |
| III sing. | praescrībēbat |
| I plur. | praescrībebāmus |
| II plur. | praescrībebātis |
| III plur. | praescrībēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praescrībam |
| II sing. | praescrībes |
| III sing. | praescrībet |
| I plur. | praescrībēmus |
| II plur. | praescrībētis |
| III plur. | praescrībent |
| PARFAIT |
| I sing. | praescripsi |
| II sing. | praescripsisti, praescripsti |
| III sing. | praescripsit |
| I plur. | praescripsĭmus |
| II plur. | praescripsistis |
| III plur. | praescripsērunt, praescripsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praescripsĕram |
| II sing. | praescripsĕras |
| III sing. | praescripsĕrat |
| I plur. | praescripserāmus |
| II plur. | praescripserātis |
| III plur. | praescripsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praescripsĕro |
| II sing. | praescripsĕris |
| III sing. | praescripsĕrit |
| I plur. | praescripserĭmus |
| II plur. | praescripserĭtis |
| III plur. | praescripsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praescrībam |
| II sing. | praescrības |
| III sing. | praescrībat |
| I plur. | praescrībāmus |
| II plur. | praescrībātis |
| III plur. | praescrībant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praescrībĕrem |
| II sing. | praescrībĕres |
| III sing. | praescrībĕret |
| I plur. | praescrīberēmus |
| II plur. | praescrīberētis |
| III plur. | praescrībĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praescripsĕrim |
| II sing. | praescripsĕris |
| III sing. | praescripsĕrit |
| I plur. | praescripserĭmus |
| II plur. | praescripserĭtis |
| III plur. | praescripsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praescripsissem |
| II sing. | praescripsisses |
| III sing. | praescripsisset |
| I plur. | praescripsissēmus |
| II plur. | praescripsissētis |
| III plur. | praescripsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praescrībĕ |
| II plur. | praescrībĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praescrībĭto |
| III sing. | praescrībĭto |
| II plur. | praescrībitōte |
| III plur. | praescrībunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praescrībens, –entis |
| FUTUR |
| praescriptūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praescrībĕre |
| PARFAIT |
| praescripsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praescriptūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praescriptūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praescrībendi |
| Datif: | praescrībendo |
| Accusatif: | ad praescrībendum |
| Ablatif: | praescrībendo |
| SUPIN |
| praescriptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESCRIBO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
