Déclinaison / Conjugueur latin
praevincĭor - Diathèse passive
(praevincĭo, praevincis, praevinxi, praevincīre, praevinctum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevincĭor |
| II sing. | praevincīris, praevincīre |
| III sing. | praevincītur |
| I plur. | praevincīmur |
| II plur. | praevincimĭni |
| III plur. | praevinciuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevinciēbar |
| II sing. | praevinciebāris, praevinciebāre |
| III sing. | praevinciebātur |
| I plur. | praevinciebāmur |
| II plur. | praevinciebamĭni |
| III plur. | praevinciebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevincĭar |
| II sing. | praevinciēris, praevinciēre |
| III sing. | praevinciētur |
| I plur. | praevinciēmur |
| II plur. | praevinciemĭni |
| III plur. | praevincientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praevinctus, a, um sum |
| II sing. | praevinctus, a, um es |
| III sing. | praevinctus, a, um est |
| I plur. | praevincti, ae, a sumus |
| II plur. | praevincti, ae, a estis |
| III plur. | praevincti, ae, a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevinctus, a, um eram |
| II sing. | praevinctus, a, um eras |
| III sing. | praevinctus, a, um erat |
| I plur. | praevincti, ae, a eramus |
| II plur. | praevincti, ae, a eratis |
| III plur. | praevincti, ae, a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevinctus, a, um ero |
| II sing. | praevinctus, a, um eris |
| III sing. | praevinctus, a, um erit |
| I plur. | praevincti, ae, a erimus |
| II plur. | praevincti, ae, a eritis |
| III plur. | praevincti, ae, a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevincĭar |
| II sing. | praevinciāris, praevinciāre |
| III sing. | praevinciātur |
| I plur. | praevinciāmur |
| II plur. | praevinciamĭni |
| III plur. | praevinciantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevincīrer |
| II sing. | praevincirēris, praevinxirēre |
| III sing. | praevincirētur |
| I plur. | praevincirēmur |
| II plur. | praevincirēmini |
| III plur. | praevincirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praevinctus, a, um sim |
| II sing. | praevinctus, a, um sis |
| III sing. | praevinctus, a, um sit |
| I plur. | praevincti, ae, a simus |
| II plur. | praevincti, ae, a sitis |
| III plur. | praevincti, ae, a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevinctus, a, um essem |
| II sing. | praevinctus, a, um esses |
| III sing. | praevinctus, a, um esset |
| I plur. | praevincti, ae, a essemus |
| II plur. | praevincti, ae, a essetis |
| III plur. | praevincti, ae, a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevincīre |
| II plur. | praevincimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praevincītor |
| III sing. | praevincītor |
| II plur. | |
| III plur. | praevinciuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praevinctus, a, um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praevincīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praevinctus, a, um esse |
| Plurale: | praevincti, ae, a esse |
| FUTUR |
| praevinctum esse |
| GERUNDIVO |
| praevinciendus, a, um |
| SUPIN |
| praevinctu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVINCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|