Déclinaison / Conjugueur latin
praevincĭo - Diathèse active
(praevincĭo, praevincis, praevinxi, praevincīre, praevinctum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevincĭo |
| II sing. | praevincis |
| III sing. | praevincit |
| I plur. | praevincīmus |
| II plur. | praevincītis |
| III plur. | praevincĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevinciēbam |
| II sing. | praevinciēbas |
| III sing. | praevinciēbat |
| I plur. | praevinciebāmus |
| II plur. | praevinciebātis |
| III plur. | praevinciēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevincĭam |
| II sing. | praevincĭes |
| III sing. | praevincĭet |
| I plur. | praevinciēmus |
| II plur. | praevinciētis |
| III plur. | praevincĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praevinxi |
| II sing. | praevinxisti |
| III sing. | praevinxit |
| I plur. | praevinxĭmus |
| II plur. | praevinxistis |
| III plur. | praevinxērunt, praevinxēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevinxĕram |
| II sing. | praevinxĕras |
| III sing. | praevinxĕrat |
| I plur. | praevinxerāmus |
| II plur. | praevinxerātis |
| III plur. | praevinxĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevinxĕro |
| II sing. | praevinxĕris |
| III sing. | praevinxĕrit |
| I plur. | praevinxerĭmus |
| II plur. | praevinxerĭtis |
| III plur. | praevinxĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevincĭam |
| II sing. | praevincĭas |
| III sing. | praevincĭat |
| I plur. | praevinciāmus |
| II plur. | praevinciātis |
| III plur. | praevincĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevincīrem |
| II sing. | praevincīres |
| III sing. | praevincīret |
| I plur. | praevincirēmus |
| II plur. | praevincirētis |
| III plur. | praevincīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praevinxĕrim |
| II sing. | praevinxĕris |
| III sing. | praevinxĕrit |
| I plur. | praevinxerĭmus |
| II plur. | praevinxerĭtis |
| III plur. | praevinxĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevinxissem |
| II sing. | praevinxisses |
| III sing. | praevinxisset |
| I plur. | praevinxissēmus |
| II plur. | praevinxissētis |
| III plur. | praevinxissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevinci |
| II plur. | praevincīte |
| FUTUR |
| II sing. | praevincīto |
| III sing. | praevincīto |
| II plur. | praevincitōte |
| III plur. | praevinciunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praevinciens, ientis |
| FUTUR |
| praevinctūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praevincīre |
| PARFAIT |
| praevinxisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praevinctūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praevinctūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praevinciendi |
| Datif: | praevinciendo |
| Accusatif: | ad praevinciendum |
| Ablatif: | praevinciendo |
| SUPIN |
| praevinctum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVINCIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|