Déclinaison / Conjugueur latin
praevĭdĕo - Diathèse active
(praevĭdĕo, praevĭdes, praevidi, praevĭdēre, praevisum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĭdĕo |
| II sing. | praevĭdes |
| III sing. | praevĭdet |
| I plur. | praevĭdēmus |
| II plur. | praevĭdētis |
| III plur. | praevĭdent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĭdēbam |
| II sing. | praevĭdēbas |
| III sing. | praevĭdēbat |
| I plur. | praevĭdabāmus |
| II plur. | praevĭdebātis |
| III plur. | praevĭdēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevĭdēbo |
| II sing. | praevĭdēbis |
| III sing. | praevĭdēbit |
| I plur. | praevĭdebĭmus |
| II plur. | praevĭdebĭtis |
| III plur. | praevĭdēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praevidi |
| II sing. | praevidisti |
| III sing. | praevidit |
| I plur. | praevidĭmus |
| II plur. | praevidistis |
| III plur. | praevidērunt, praevidēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevidĕram |
| II sing. | praevidĕras |
| III sing. | praevidĕrat |
| I plur. | praeviderāmus |
| II plur. | praeviderātis |
| III plur. | praevidĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevidĕro |
| II sing. | praevidĕris |
| III sing. | praevidĕrit |
| I plur. | praeviderĭmus |
| II plur. | praeviderĭtis |
| III plur. | praevidĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĭdĕam |
| II sing. | praevĭdĕas |
| III sing. | praevĭdĕat |
| I plur. | praevĭdeāmus |
| II plur. | praevĭdeātis |
| III plur. | praevĭdĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĭdērem |
| II sing. | praevĭdēres |
| III sing. | praevĭdēret |
| I plur. | praevĭderēmus |
| II plur. | praevĭderētis |
| III plur. | praevĭdērent |
| PARFAIT |
| I sing. | praevidĕrim |
| II sing. | praevidĕris |
| III sing. | praevidĕrit |
| I plur. | praeviderĭmus |
| II plur. | praeviderĭtis |
| III plur. | praevidĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevidissem |
| II sing. | praevidisses |
| III sing. | praevidisset |
| I plur. | praevidissēmus |
| II plur. | praevidissētis |
| III plur. | praevidissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevĭde |
| II plur. | praevĭdēte |
| FUTUR |
| II sing. | praevĭdēto |
| III sing. | praevĭdēto |
| II plur. | praevĭdetōte |
| III plur. | praevĭdento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praevĭdens, entis |
| FUTUR |
| praevisūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praevĭdēre |
| PARFAIT |
| praevidisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praevisūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | praevisūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praevĭdendi |
| Datif: | praevĭdendo |
| Accusatif: | ad praevĭdendum |
| Ablatif: | praevĭdendo |
| SUPIN |
| praevisum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVIDEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|